πολεμικός

Ancient Greek

Etymology

From πόλεμος (pólemos) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /po.le.mi.kós/ → /po.le.miˈkos/ → /po.le.miˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.le.mi.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /po.le.miˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /po.le.miˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /po.le.miˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /po.le.miˈkos/

Adjective

πολεμῐκός • (polemĭkós) m (feminine πολεμῐκή, neuter πολεμῐκόν); first/second declension

1. warlike, bellicose
2. hostile

Declension

First and second declension of πολεμῐκός; πολεμῐκή; πολεμῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πολεμῐκός polemĭkós	πολεμῐκή polemĭkḗ	πολεμῐκόν polemĭkón		πολεμῐκώ polemĭkṓ	πολεμῐκᾱ́ polemĭkā́	πολεμῐκώ polemĭkṓ		πολεμῐκοί polemĭkoí	πολεμῐκαί polemĭkaí	πολεμῐκᾰ́ polemĭkắ
Genitive		πολεμῐκοῦ polemĭkoû	πολεμῐκῆς polemĭkês	πολεμῐκοῦ polemĭkoû		πολεμῐκοῖν polemĭkoîn	πολεμῐκαῖν polemĭkaîn	πολεμῐκοῖν polemĭkoîn		πολεμῐκῶν polemĭkôn	πολεμῐκῶν polemĭkôn	πολεμῐκῶν polemĭkôn
Dative		πολεμῐκῷ polemĭkôi	πολεμῐκῇ polemĭkêi	πολεμῐκῷ polemĭkôi		πολεμῐκοῖν polemĭkoîn	πολεμῐκαῖν polemĭkaîn	πολεμῐκοῖν polemĭkoîn		πολεμῐκοῖς polemĭkoîs	πολεμῐκαῖς polemĭkaîs	πολεμῐκοῖς polemĭkoîs
Accusative		πολεμῐκόν polemĭkón	πολεμῐκήν polemĭkḗn	πολεμῐκόν polemĭkón		πολεμῐκώ polemĭkṓ	πολεμῐκᾱ́ polemĭkā́	πολεμῐκώ polemĭkṓ		πολεμῐκούς polemĭkoús	πολεμῐκᾱ́ς polemĭkā́s	πολεμῐκᾰ́ polemĭkắ
Vocative		πολεμῐκέ polemĭké	πολεμῐκή polemĭkḗ	πολεμῐκόν polemĭkón		πολεμῐκώ polemĭkṓ	πολεμῐκᾱ́ polemĭkā́	πολεμῐκώ polemĭkṓ		πολεμῐκοί polemĭkoí	πολεμῐκαί polemĭkaí	πολεμῐκᾰ́ polemĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πολεμῐκῶς polemĭkôs				πολεμῐκώτερος polemĭkṓteros				πολεμῐκώτᾰτος polemĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• πολεμικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “πολεμικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • bellicose idem, page 72.
  • martial idem, page 515.
  • military idem, page 529.
  • war idem, page 962.
  • warlike idem, page 964.

Greek

Etymology

From Ancient Greek πολεμικός (polemikós). By surface analysis, πόλεμος (pólemos) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /po.le.miˈkos/

Adjective

πολεμικός • (polemikós) m (feminine πολεμική, neuter πολεμικό)

1. warlike, bellicose
2. polemic, disputatious, argumentative

Declension

Declension of πολεμικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	πολεμικός (polemikós)	πολεμική (polemikí)	πολεμικό (polemikó)		πολεμικοί (polemikoí)	πολεμικές (polemikés)	πολεμικά (polemiká)
genitive	πολεμικού (polemikoú)	πολεμικής (polemikís)	πολεμικού (polemikoú)		πολεμικών (polemikón)	πολεμικών (polemikón)	πολεμικών (polemikón)
accusative	πολεμικό (polemikó)	πολεμική (polemikí)	πολεμικό (polemikó)		πολεμικούς (polemikoús)	πολεμικές (polemikés)	πολεμικά (polemiká)
vocative	πολεμικέ (polemiké)	πολεμική (polemikí)	πολεμικό (polemikó)		πολεμικοί (polemikoí)	πολεμικές (polemikés)	πολεμικά (polemiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολεμικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολεμικός, etc.)