πλίνθος

Ancient Greek

Alternative forms

• πλίνθον (plínthon)

Etymology

According to Beekes, the semantic field of architecture, as well as the presence of the element "-ινθ-", suggest a loan from Pre-Greek.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /plín.tʰos/ → /ˈplin.θos/ → /ˈplin.θos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /plín.tʰos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈplin.tʰos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈplin.θos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈplin.θos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈplin.θos/

Noun

πλίνθος • (plínthos) f (genitive πλίνθου); second declension

1. A brick, whether sun or fire baked
2. A squared stone for building
3. An ingot of metal
4. (architecture) A plinth of a column

Declension

Second declension of ἡ πλῐ́νθος; τῆς πλῐ́νθου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ πλῐ́νθος hē plĭ́nthos	τὼ πλῐ́νθω tṑ plĭ́nthō	αἱ πλῐ́νθοι hai plĭ́nthoi
Genitive	τῆς πλῐ́νθου tês plĭ́nthou	τοῖν πλῐ́νθοιν toîn plĭ́nthoin	τῶν πλῐ́νθων tôn plĭ́nthōn
Dative	τῇ πλῐ́νθῳ têi plĭ́nthōi	τοῖν πλῐ́νθοιν toîn plĭ́nthoin	ταῖς πλῐ́νθοις taîs plĭ́nthois
Accusative	τὴν πλῐ́νθον tḕn plĭ́nthon	τὼ πλῐ́νθω tṑ plĭ́nthō	τᾱ̀ς πλῐ́νθους tā̀s plĭ́nthous
Vocative	πλῐ́νθε plĭ́nthe	πλῐ́νθω plĭ́nthō	πλῐ́νθοι plĭ́nthoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• πλινθάριον (plinthárion)
• πλινθεία (plintheía)
• πλινθεῖον (plintheîon)
• πλίνθευμα (plíntheuma)
• πλίνθευσις (plíntheusis)
• πλινθευτής (plintheutḗs)
• πλινθεύω (plintheúō)
• πλινθηγέω (plinthēgéō)
• πλινθηδόν (plinthēdón)
• πλινθήϊον (plinthḗïon)
• πλινθιακός (plinthiakós)
• πλινθίδιον (plinthídion)
• πλινθικός (plinthikós)
• πλίνθινος (plínthinos)
• πλινθίον (plinthíon)
• πλινθίς (plinthís)
• πλινθῖτις (plinthîtis)
• πλινθοβάψ (plinthobáps)
• πλινθοβόλεω (plinthobóleō)
• πλινθοβολία (plinthobolía)
• πλινθοβόλος (plinthobólos)
• πλινθοειδής (plinthoeidḗs)
• πλινθόομαι (plinthóomai)
• πλινθοποιέω (plinthopoiéō)
• πλινθοποιία (plinthopoiía)
• πλινθοποιός (plinthopoiós)
• πλινθοπωλική (plinthopōlikḗ)
• πλινθουλκέω (plinthoulkéō)
• πλινθουλκία (plinthoulkía)
• πλινθούλκιον (plinthoúlkion)
• πλινθουλκός (plinthoulkós)
• πλινθουργεῖον (plinthourgeîon)
• πλινθουργέω (plinthourgéō)
• πλινθουργία (plinthourgía)
• πλινθούργιον (plinthoúrgion)
• πλινθουργός (plinthourgós)
• πλινθοφορέω (plinthophoréō)
• πλινθόφορος (plinthóphoros)
• πλινθυφής (plinthuphḗs)
• πλινθωτός (plinthōtós)

Descendants

• → Latin: plinthus
  • Italian: plinto
  • Middle French: plinte
    • French: plinthe
      • → Dutch: plint
      • → English: plinth
  • Portuguese: plinto
  • → Russian: пли́нтус (plíntus)
    • → Ukrainian: плі́нтус (plíntus)
  • Spanish: plinto
• → Old East Slavic: плинѳа (plinθa), плинѳъ (plinθŭ), плинтъ (plintŭ)
  • → Russian: пли́нфа (plínfa)
  • → Ukrainian: плі́нфа (plínfa)

Further reading

• “πλίνθος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πλίνθος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “πλίνθος”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011

Greek

Alternative forms

• πλίθος (plíthos), πλιθάρι (plithári)
• πλίθα (plítha), πλίθρα (plíthra) — colloquial

Noun

πλίνθος • (plínthos) f (plural πλίνθοι)

1. (architecture) mudbrick

   Synonym: οπτόπλινθος (optóplinthos)

2. (architecture, by extension) brick

   Synonym: τούβλο (toúvlo)

Declension

Declension of πλίνθος

	singular	plural
nominative	πλίνθος (plínthos)	πλίνθοι (plínthoi)
genitive	πλίνθου (plínthou)	πλίνθων (plínthon)
accusative	πλίνθο (plíntho)	πλίνθους (plínthous)
vocative	πλίνθε (plínthe) πλίνθο (plíntho)	πλίνθοι (plínthoi)

Related terms

• πλίθινος (plíthinos, “built of adobe”)
• πλίνθινος (plínthinos, “built of adobe”)
• πλινθοδομή f (plinthodomí, “brick building”)
• πλινθοκτίστης m (plinthoktístis, “bricklayer”)
• πλινθόκτιστος (plinthóktistos, “built of brick”)

See also

• τοιχοποιία f (toichopoiía, “brickwork”)
• χτίστης m (chtístis, “builder, bricklayer”)