περιπέτεια

Ancient Greek

Etymology

From περιπετής (peripetḗs) +‎ -εια (-eia).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.pé.teː.a/ → /pe.riˈpe.ti.a/ → /pe.riˈpe.ti.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.pé.teː.a/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.riˈpe.ti.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.riˈpe.ti.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.riˈpe.ti.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.riˈpe.ti.a/

Noun

περῐπέτειᾰ • (peripéteia) f (genitive περῐπετείᾱς); first declension

1. turnaround
2. sudden change
3. (drama) plot twist, peripeteia

Declension

First declension of ἡ περῐπέτειᾰ; τῆς περῐπετείᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ περῐπέτειᾰ hē peripéteia	τὼ περῐπετείᾱ tṑ peripeteíā	αἱ περῐπέτειαι hai peripéteiai
Genitive	τῆς περῐπετείᾱς tês peripeteíās	τοῖν περῐπετείαιν toîn peripeteíain	τῶν περῐπετειῶν tôn peripeteiôn
Dative	τῇ περῐπετείᾳ têi peripeteíāi	τοῖν περῐπετείαιν toîn peripeteíain	ταῖς περῐπετείαις taîs peripeteíais
Accusative	τὴν περῐπέτειᾰν tḕn peripéteian	τὼ περῐπετείᾱ tṑ peripeteíā	τᾱ̀ς περῐπετείᾱς tā̀s peripeteíās
Vocative	περῐπέτειᾰ peripéteia	περῐπετείᾱ peripeteíā	περῐπέτειαι peripéteiai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Descendants

• Greek: περιπέτεια (peripéteia)
• → Bulgarian: перипетия (peripetija)
• → Catalan: peripècia
• → English: peripeteia
• → French: péripétie
• → German: Peripetie
• → Italian: peripezia
• → Polish: perypetia
• → Portuguese: peripécia
• → Russian: перипети́я (peripetíja)
• → Spanish: peripecia
• → Swedish: peripeti
• → Ukrainian: перипеті́я (perypetíja)

Further reading

• περιπέτεια in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “περιπέτεια”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “περιπέτεια”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

From Ancient Greek περιπέτεια (peripéteia, “u-turn or sudden change”), from περί (perí, “round, around, about”) + the stem of πίπτω (píptō, “to fall”).

Noun

περιπέτεια • (peripéteia) f (plural περιπέτειες)

1. adventure, escapade

Declension

Declension of περιπέτεια

	singular	plural
nominative	περιπέτεια (peripéteia)	περιπέτειες (peripéteies)
genitive	περιπέτειας (peripéteias)	περιπετειών (peripeteión)
accusative	περιπέτεια (peripéteia)	περιπέτειες (peripéteies)
vocative	περιπέτεια (peripéteia)	περιπέτειες (peripéteies)