περιγεγενημένος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.ɡe.ɡe.nɛː.mé.nos/ → /pe.ri.ʝe.ʝe.niˈme.nos/ → /pe.ri.ʝe.ʝe.niˈme.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.ɡe.ɡe.nɛː.mé.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ri.ɡe.ɡe.ne̝ˈme.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ri.ʝe.ʝe.niˈme.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ri.ʝe.ʝe.niˈme.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ri.ʝe.ʝe.niˈme.nos/

Participle

περῐγεγενημένος • (perigegenēménos) m (feminine περῐγεγενημένη, neuter περῐγεγενημένον); first/second declension

1. perfect mediopassive participle of περιγίγνομαι (perigígnomai)

Declension

First and second declension of περῐγεγενημένος; περῐγεγενημένη; περῐγεγενημένον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		περῐγεγενημένος perigegenēménos	περῐγεγενημένη perigegenēménē	περῐγεγενημένον perigegenēménon		περῐγεγενημένω perigegenēménō	περῐγεγενημένᾱ perigegenēménā	περῐγεγενημένω perigegenēménō		περῐγεγενημένοι perigegenēménoi	περῐγεγενημέναι perigegenēménai	περῐγεγενημένᾰ perigegenēména
Genitive		περῐγεγενημένου perigegenēménou	περῐγεγενημένης perigegenēménēs	περῐγεγενημένου perigegenēménou		περῐγεγενημένοιν perigegenēménoin	περῐγεγενημέναιν perigegenēménain	περῐγεγενημένοιν perigegenēménoin		περῐγεγενημένων perigegenēménōn	περῐγεγενημένων perigegenēménōn	περῐγεγενημένων perigegenēménōn
Dative		περῐγεγενημένῳ perigegenēménōi	περῐγεγενημένῃ perigegenēménēi	περῐγεγενημένῳ perigegenēménōi		περῐγεγενημένοιν perigegenēménoin	περῐγεγενημέναιν perigegenēménain	περῐγεγενημένοιν perigegenēménoin		περῐγεγενημένοις perigegenēménois	περῐγεγενημέναις perigegenēménais	περῐγεγενημένοις perigegenēménois
Accusative		περῐγεγενημένον perigegenēménon	περῐγεγενημένην perigegenēménēn	περῐγεγενημένον perigegenēménon		περῐγεγενημένω perigegenēménō	περῐγεγενημένᾱ perigegenēménā	περῐγεγενημένω perigegenēménō		περῐγεγενημένους perigegenēménous	περῐγεγενημένᾱς perigegenēménās	περῐγεγενημένᾰ perigegenēména
Vocative		περῐγεγενημένε perigegenēméne	περῐγεγενημένη perigegenēménē	περῐγεγενημένον perigegenēménon		περῐγεγενημένω perigegenēménō	περῐγεγενημένᾱ perigegenēménā	περῐγεγενημένω perigegenēménō		περῐγεγενημένοι perigegenēménoi	περῐγεγενημέναι perigegenēménai	περῐγεγενημένᾰ perigegenēména
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		περῐγεγενημένως perigegenēménōs				περῐγεγενημενώτερος perigegenēmenṓteros				περῐγεγενημενώτᾰτος perigegenēmenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.