περιγεγενημένος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.ɡe.ɡe.nɛː.mé.nos/ → /pe.ri.ʝe.ʝe.niˈme.nos/ → /pe.ri.ʝe.ʝe.niˈme.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.ɡe.ɡe.nɛː.mé.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ri.ɡe.ɡe.ne̝ˈme.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ri.ʝe.ʝe.niˈme.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ri.ʝe.ʝe.niˈme.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ri.ʝe.ʝe.niˈme.nos/

Participle

περῐγεγενημένος • (perĭgegenēménos) m (feminine περῐγεγενημένη, neuter περῐγεγενημένον); first/second declension

1. perfect mediopassive participle of περιγίγνομαι (perigígnomai)

Declension

First and second declension of περῐγεγενημένος; περῐγεγενημένη; περῐγεγενημένον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		περῐγεγενημένος perĭgegenēménos	περῐγεγενημένη perĭgegenēménē	περῐγεγενημένον perĭgegenēménon		περῐγεγενημένω perĭgegenēménō	περῐγεγενημένᾱ perĭgegenēménā	περῐγεγενημένω perĭgegenēménō		περῐγεγενημένοι perĭgegenēménoi	περῐγεγενημέναι perĭgegenēménai	περῐγεγενημένᾰ perĭgegenēménă
Genitive		περῐγεγενημένου perĭgegenēménou	περῐγεγενημένης perĭgegenēménēs	περῐγεγενημένου perĭgegenēménou		περῐγεγενημένοιν perĭgegenēménoin	περῐγεγενημέναιν perĭgegenēménain	περῐγεγενημένοιν perĭgegenēménoin		περῐγεγενημένων perĭgegenēménōn	περῐγεγενημένων perĭgegenēménōn	περῐγεγενημένων perĭgegenēménōn
Dative		περῐγεγενημένῳ perĭgegenēménōi	περῐγεγενημένῃ perĭgegenēménēi	περῐγεγενημένῳ perĭgegenēménōi		περῐγεγενημένοιν perĭgegenēménoin	περῐγεγενημέναιν perĭgegenēménain	περῐγεγενημένοιν perĭgegenēménoin		περῐγεγενημένοις perĭgegenēménois	περῐγεγενημέναις perĭgegenēménais	περῐγεγενημένοις perĭgegenēménois
Accusative		περῐγεγενημένον perĭgegenēménon	περῐγεγενημένην perĭgegenēménēn	περῐγεγενημένον perĭgegenēménon		περῐγεγενημένω perĭgegenēménō	περῐγεγενημένᾱ perĭgegenēménā	περῐγεγενημένω perĭgegenēménō		περῐγεγενημένους perĭgegenēménous	περῐγεγενημένᾱς perĭgegenēménās	περῐγεγενημένᾰ perĭgegenēménă
Vocative		περῐγεγενημένε perĭgegenēméne	περῐγεγενημένη perĭgegenēménē	περῐγεγενημένον perĭgegenēménon		περῐγεγενημένω perĭgegenēménō	περῐγεγενημένᾱ perĭgegenēménā	περῐγεγενημένω perĭgegenēménō		περῐγεγενημένοι perĭgegenēménoi	περῐγεγενημέναι perĭgegenēménai	περῐγεγενημένᾰ perĭgegenēménă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		περῐγεγενημένως perĭgegenēménōs				περῐγεγενημενώτερος perĭgegenēmenṓteros				περῐγεγενημενώτᾰτος perĭgegenēmenṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.