περήφανος

Greek

Alternative forms

• υπερήφανος (yperífanos) (more formal)

Etymology

From the Ancient Greek ὑπερήφανος (huperḗphanos).

Pronunciation

• IPA^(key): /peˈrifanos/
• Hyphenation: πε‧ρή‧φα‧νος

Adjective

περήφανος • (perífanos) m (feminine περήφανη, neuter περήφανο)

1. proud

Declension

Declension of περήφανος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	περήφανος (perífanos)	περήφανη (perífani)	περήφανο (perífano)		περήφανοι (perífanoi)	περήφανες (perífanes)	περήφανα (perífana)
genitive	περήφανου (perífanou)	περήφανης (perífanis)	περήφανου (perífanou)		περήφανων (perífanon)	περήφανων (perífanon)	περήφανων (perífanon)
accusative	περήφανο (perífano)	περήφανη (perífani)	περήφανο (perífano)		περήφανους (perífanous)	περήφανες (perífanes)	περήφανα (perífana)
vocative	περήφανε (perífane)	περήφανη (perífani)	περήφανο (perífano)		περήφανοι (perífanoi)	περήφανες (perífanes)	περήφανα (perífana)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο περήφανος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο περήφανος, etc.)

Derived terms

• περηφανεύομαι (perifanévomai, “I take pride, boast”)
• περηφάνια f (perifánia, “pride”)
• περήφανος στα αυτιά (perífanos sta aftiá, “(ironic) who does not hear well, or only partially able to hear”)