παρόρμηση

Greek

Etymology

From Ancient Greek παρόρμησις (parórmēsis).

Noun

παρόρμηση • (parórmisi) f (plural παρορμήσεις)

1. impulse

Declension

Declension of παρόρμηση

	singular	plural
nominative	παρόρμηση (parórmisi)	παρορμήσεις (parormíseis)
genitive	παρόρμησης (parórmisis)	παρορμήσεων (parormíseon)
accusative	παρόρμηση (parórmisi)	παρορμήσεις (parormíseis)
vocative	παρόρμηση (parórmisi)	παρορμήσεις (parormíseis)

Older or formal genitive singular: παρορμήσεως (parormíseos)