παραπέμπω

Ancient Greek

Etymology

From παρα- (para-) +‎ πέμπω (pémpō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.pém.pɔː/ → /pa.raˈpem.po/ → /pa.raˈpem.bo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.pém.pɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈpem.po/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈpem.po/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈpem.po/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈpem.bo/

Verb

παραπέμπω • (parapémpō)

1. to send past, convey past or through
2. to send by or along the coast
3. to escort, convoy
4. to send troops to the flank
5. to pass on to
6. to send away, dismiss

Conjugation

   Present: πᾰρᾰπέμπω, πᾰρᾰπέμπομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρᾰπέμπω	πᾰρᾰπέμπεις	πᾰρᾰπέμπει	πᾰρᾰπέμπετον	πᾰρᾰπέμπετον	πᾰρᾰπέμπομεν	πᾰρᾰπέμπετε	πᾰρᾰπέμπουσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰρᾰπέμπω	πᾰρᾰπέμπῃς	πᾰρᾰπέμπῃ	πᾰρᾰπέμπητον	πᾰρᾰπέμπητον	πᾰρᾰπέμπωμεν	πᾰρᾰπέμπητε	πᾰρᾰπέμπωσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰπέμποιμῐ	πᾰρᾰπέμποις	πᾰρᾰπέμποι	πᾰρᾰπέμποιτον	πᾰρᾰπεμποίτην	πᾰρᾰπέμποιμεν	πᾰρᾰπέμποιτε	πᾰρᾰπέμποιεν
	imperative		πᾰρᾰ́πεμπε	πᾰρᾰπεμπέτω	πᾰρᾰπέμπετον	πᾰρᾰπεμπέτων		πᾰρᾰπέμπετε	πᾰρᾰπεμπόντων
middle/ passive	indicative	πᾰρᾰπέμπομαι	πᾰρᾰπέμπῃ, πᾰρᾰπέμπει	πᾰρᾰπέμπεται	πᾰρᾰπέμπεσθον	πᾰρᾰπέμπεσθον	πᾰρᾰπεμπόμεθᾰ	πᾰρᾰπέμπεσθε	πᾰρᾰπέμπονται
	subjunctive	πᾰρᾰπέμπωμαι	πᾰρᾰπέμπῃ	πᾰρᾰπέμπηται	πᾰρᾰπέμπησθον	πᾰρᾰπέμπησθον	πᾰρᾰπεμπώμεθᾰ	πᾰρᾰπέμπησθε	πᾰρᾰπέμπωνται
	optative	πᾰρᾰπεμποίμην	πᾰρᾰπέμποιο	πᾰρᾰπέμποιτο	πᾰρᾰπέμποισθον	πᾰρᾰπεμποίσθην	πᾰρᾰπεμποίμεθᾰ	πᾰρᾰπέμποισθε	πᾰρᾰπέμποιντο
	imperative		πᾰρᾰπέμπου	πᾰρᾰπεμπέσθω	πᾰρᾰπέμπεσθον	πᾰρᾰπεμπέσθων		πᾰρᾰπέμπεσθε	πᾰρᾰπεμπέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πᾰρᾰπέμπειν				πᾰρᾰπέμπεσθαι
participle	m	πᾰρᾰπέμπων				πᾰρᾰπεμπόμενος
	f	πᾰρᾰπέμπουσᾰ				πᾰρᾰπεμπομένη
	n	πᾰρᾰπέμπον				πᾰρᾰπεμπόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: πᾰρέπεμπον, πᾰρεπεμπόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρέπεμπον	πᾰρέπεμπες	πᾰρέπεμπε(ν)	πᾰρεπέμπετον	πᾰρεπεμπέτην	πᾰρεπέμπομεν	πᾰρεπέμπετε	πᾰρέπεμπον
middle/ passive	indicative	πᾰρεπεμπόμην	πᾰρεπέμπου	πᾰρεπέμπετο	πᾰρεπέμπεσθον	πᾰρεπεμπέσθην	πᾰρεπεμπόμεθᾰ	πᾰρεπέμπεσθε	πᾰρεπέμποντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πᾰρᾰπέμψω, πᾰρᾰπέμψομαι, πᾰρᾰπεμφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρᾰπέμψω	πᾰρᾰπέμψεις	πᾰρᾰπέμψει	πᾰρᾰπέμψετον	πᾰρᾰπέμψετον	πᾰρᾰπέμψομεν	πᾰρᾰπέμψετε	πᾰρᾰπέμψουσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰπέμψοιμῐ	πᾰρᾰπέμψοις	πᾰρᾰπέμψοι	πᾰρᾰπέμψοιτον	πᾰρᾰπεμψοίτην	πᾰρᾰπέμψοιμεν	πᾰρᾰπέμψοιτε	πᾰρᾰπέμψοιεν
middle	indicative	πᾰρᾰπέμψομαι	πᾰρᾰπέμψῃ, πᾰρᾰπέμψει	πᾰρᾰπέμψεται	πᾰρᾰπέμψεσθον	πᾰρᾰπέμψεσθον	πᾰρᾰπεμψόμεθᾰ	πᾰρᾰπέμψεσθε	πᾰρᾰπέμψονται
	optative	πᾰρᾰπεμψοίμην	πᾰρᾰπέμψοιο	πᾰρᾰπέμψοιτο	πᾰρᾰπέμψοισθον	πᾰρᾰπεμψοίσθην	πᾰρᾰπεμψοίμεθᾰ	πᾰρᾰπέμψοισθε	πᾰρᾰπέμψοιντο
passive	indicative	πᾰρᾰπεμφθήσομαι	πᾰρᾰπεμφθήσῃ	πᾰρᾰπεμφθήσεται	πᾰρᾰπεμφθήσεσθον	πᾰρᾰπεμφθήσεσθον	πᾰρᾰπεμφθησόμεθᾰ	πᾰρᾰπεμφθήσεσθε	πᾰρᾰπεμφθήσονται
	optative	πᾰρᾰπεμφθησοίμην	πᾰρᾰπεμφθήσοιο	πᾰρᾰπεμφθήσοιτο	πᾰρᾰπεμφθήσοισθον	πᾰρᾰπεμφθησοίσθην	πᾰρᾰπεμφθησοίμεθᾰ	πᾰρᾰπεμφθήσοισθε	πᾰρᾰπεμφθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πᾰρᾰπέμψειν			πᾰρᾰπέμψεσθαι		πᾰρᾰπεμφθήσεσθαι
participle	m	πᾰρᾰπέμψων			πᾰρᾰπεμψόμενος		πᾰρᾰπεμφθησόμενος
	f	πᾰρᾰπέμψουσᾰ			πᾰρᾰπεμψομένη		πᾰρᾰπεμφθησομένη
	n	πᾰρᾰπέμψον			πᾰρᾰπεμψόμενον		πᾰρᾰπεμφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πᾰρέπεμψᾰ, πᾰρεπεμψᾰ́μην, πᾰρεπέμφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρέπεμψᾰ	πᾰρέπεμψᾰς	πᾰρέπεμψε(ν)	πᾰρεπέμψᾰτον	πᾰρεπεμψᾰ́την	πᾰρεπέμψᾰμεν	πᾰρεπέμψᾰτε	πᾰρέπεμψᾰν
	subjunctive	πᾰρᾰπέμψω	πᾰρᾰπέμψῃς	πᾰρᾰπέμψῃ	πᾰρᾰπέμψητον	πᾰρᾰπέμψητον	πᾰρᾰπέμψωμεν	πᾰρᾰπέμψητε	πᾰρᾰπέμψωσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰπέμψαιμῐ	πᾰρᾰπέμψειᾰς, πᾰρᾰπέμψαις	πᾰρᾰπέμψειε(ν), πᾰρᾰπέμψαι	πᾰρᾰπέμψαιτον	πᾰρᾰπεμψαίτην	πᾰρᾰπέμψαιμεν	πᾰρᾰπέμψαιτε	πᾰρᾰπέμψειᾰν, πᾰρᾰπέμψαιεν
	imperative		πᾰρᾰ́πεμψον	πᾰρᾰπεμψᾰ́τω	πᾰρᾰπέμψᾰτον	πᾰρᾰπεμψᾰ́των		πᾰρᾰπέμψᾰτε	πᾰρᾰπεμψᾰ́ντων
middle	indicative	πᾰρεπεμψᾰ́μην	πᾰρεπέμψω	πᾰρεπέμψᾰτο	πᾰρεπέμψᾰσθον	πᾰρεπεμψᾰ́σθην	πᾰρεπεμψᾰ́μεθᾰ	πᾰρεπέμψᾰσθε	πᾰρεπέμψᾰντο
	subjunctive	πᾰρᾰπέμψωμαι	πᾰρᾰπέμψῃ	πᾰρᾰπέμψηται	πᾰρᾰπέμψησθον	πᾰρᾰπέμψησθον	πᾰρᾰπεμψώμεθᾰ	πᾰρᾰπέμψησθε	πᾰρᾰπέμψωνται
	optative	πᾰρᾰπεμψαίμην	πᾰρᾰπέμψαιο	πᾰρᾰπέμψαιτο	πᾰρᾰπέμψαισθον	πᾰρᾰπεμψαίσθην	πᾰρᾰπεμψαίμεθᾰ	πᾰρᾰπέμψαισθε	πᾰρᾰπέμψαιντο
	imperative		πᾰρᾰ́πεμψαι	πᾰρᾰπεμψᾰ́σθω	πᾰρᾰπέμψᾰσθον	πᾰρᾰπεμψᾰ́σθων		πᾰρᾰπέμψᾰσθε	πᾰρᾰπεμψᾰ́σθων
passive	indicative	πᾰρεπέμφθην	πᾰρεπέμφθης	πᾰρεπέμφθη	πᾰρεπέμφθητον	πᾰρεπεμφθήτην	πᾰρεπέμφθημεν	πᾰρεπέμφθητε	πᾰρεπέμφθησᾰν
	subjunctive	πᾰρᾰπεμφθῶ	πᾰρᾰπεμφθῇς	πᾰρᾰπεμφθῇ	πᾰρᾰπεμφθῆτον	πᾰρᾰπεμφθῆτον	πᾰρᾰπεμφθῶμεν	πᾰρᾰπεμφθῆτε	πᾰρᾰπεμφθῶσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰπεμφθείην	πᾰρᾰπεμφθείης	πᾰρᾰπεμφθείη	πᾰρᾰπεμφθεῖτον, πᾰρᾰπεμφθείητον	πᾰρᾰπεμφθείτην, πᾰρᾰπεμφθειήτην	πᾰρᾰπεμφθεῖμεν, πᾰρᾰπεμφθείημεν	πᾰρᾰπεμφθεῖτε, πᾰρᾰπεμφθείητε	πᾰρᾰπεμφθεῖεν, πᾰρᾰπεμφθείησᾰν
	imperative		πᾰρᾰπέμφθητῐ	πᾰρᾰπεμφθήτω	πᾰρᾰπέμφθητον	πᾰρᾰπεμφθήτων		πᾰρᾰπέμφθητε	πᾰρᾰπεμφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πᾰρᾰπέμψαι			πᾰρᾰπέμψᾰσθαι		πᾰρᾰπεμφθῆναι
participle	m	πᾰρᾰπέμψᾱς			πᾰρᾰπεμψᾰ́μενος		πᾰρᾰπεμφθείς
	f	πᾰρᾰπέμψᾱσᾰ			πᾰρᾰπεμψᾰμένη		πᾰρᾰπεμφθεῖσᾰ
	n	πᾰρᾰπέμψᾰν			πᾰρᾰπεμψᾰ́μενον		πᾰρᾰπεμφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πᾰρᾰπέπομφᾰ, πᾰρᾰπέπεμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρᾰπέπομφᾰ	πᾰρᾰπέπομφᾰς	πᾰρᾰπέπομφε(ν)	πᾰρᾰπεπόμφᾰτον	πᾰρᾰπεπόμφᾰτον	πᾰρᾰπεπόμφᾰμεν	πᾰρᾰπεπόμφᾰτε	πᾰρᾰπεπόμφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰρᾰπεπόμφω	πᾰρᾰπεπόμφῃς	πᾰρᾰπεπόμφῃ	πᾰρᾰπεπόμφητον	πᾰρᾰπεπόμφητον	πᾰρᾰπεπόμφωμεν	πᾰρᾰπεπόμφητε	πᾰρᾰπεπόμφωσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰπεπόμφοιμῐ, πᾰρᾰπεπομφοίην	πᾰρᾰπεπόμφοις, πᾰρᾰπεπομφοίης	πᾰρᾰπεπόμφοι, πᾰρᾰπεπομφοίη	πᾰρᾰπεπόμφοιτον	πᾰρᾰπεπομφοίτην	πᾰρᾰπεπόμφοιμεν	πᾰρᾰπεπόμφοιτε	πᾰρᾰπεπόμφοιεν
	imperative		πᾰρᾰπέπομφε	πᾰρᾰπεπομφέτω	πᾰρᾰπεπόμφετον	πᾰρᾰπεπομφέτων		πᾰρᾰπεπόμφετε	πᾰρᾰπεπομφόντων
middle/ passive	indicative	πᾰρᾰπέπεμμαι	πᾰρᾰπέπεμψαι	πᾰρᾰπέπεμπται	πᾰρᾰπέπεμφθον	πᾰρᾰπέπεμφθον	πᾰρᾰπεπέμμεθᾰ	πᾰρᾰπέπεμφθε	πᾰρᾰπεπέμπᾰται
	subjunctive	πᾰρᾰπεπεμμένος ὦ	πᾰρᾰπεπεμμένος ᾖς	πᾰρᾰπεπεμμένος ᾖ	πᾰρᾰπεπεμμένω ἦτον	πᾰρᾰπεπεμμένω ἦτον	πᾰρᾰπεπεμμένοι ὦμεν	πᾰρᾰπεπεμμένοι ἦτε	πᾰρᾰπεπεμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰπεπεμμένος εἴην	πᾰρᾰπεπεμμένος εἴης	πᾰρᾰπεπεμμένος εἴη	πᾰρᾰπεπεμμένω εἴητον/εἶτον	πᾰρᾰπεπεμμένω εἰήτην/εἴτην	πᾰρᾰπεπεμμένοι εἴημεν/εἶμεν	πᾰρᾰπεπεμμένοι εἴητε/εἶτε	πᾰρᾰπεπεμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πᾰρᾰπέπεμψο	πᾰρᾰπεπέμφθω	πᾰρᾰπέπεμφθον	πᾰρᾰπεπέμφθων		πᾰρᾰπέπεμφθε	πᾰρᾰπεπέμφθων
		active				middle/passive
infinitive		πᾰρᾰπεπομφέναι				πᾰρᾰπεπέμφθαι
participle	m	πᾰρᾰπεπομφώς				πᾰρᾰπεπεμμένος
	f	πᾰρᾰπεπομφυῖᾰ				πᾰρᾰπεπεμμένη
	n	πᾰρᾰπεπομφός				πᾰρᾰπεπεμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: πᾰρεπεμπόμφειν, πᾰρεπεπέμμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρεπεμπόμφειν, πᾰρεπεμπόμφη	πᾰρεπεμπόμφεις, πᾰρεπεμπόμφης	πᾰρεπεμπόμφει(ν)	πᾰρεπεμπόμφετον	πᾰρεπεμπομφέτην	πᾰρεπεμπόμφεμεν	πᾰρεπεμπόμφετε	πᾰρεπεμπόμφεσᾰν
middle/ passive	indicative	πᾰρεπεπέμμην	πᾰρεπέπεμψο	πᾰρεπέπεμπτο	πᾰρεπέπεμφθον	πᾰρεπεπέμφθην	πᾰρεπεπέμμεθᾰ	πᾰρεπέπεμφθε	πᾰρεπεπέμπᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• Greek: παραπέμπω (parapémpo)

Further reading

• παραπέμπω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “παραπέμπω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • convoy idem, page 173.
  • escort idem, page 282.
  • send idem, page 751.

Greek

Etymology

From Ancient Greek παραπέμπω (parapémpō).

Pronunciation

• IPA^(key): /pa.ɾaˈpem.bo/
• Hyphenation: πα‧ρα‧πέμ‧πω
• Hyphenation: πα‧ρα‧πέ‧μπω

Verb

παραπέμπω • (parapémpo) (past παρέπεμψα, passive παραπέμπομαι)

1. to refer (direct to a source for help or information)

Conjugation

παραπέμπω   παραπέμπομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	παραπέμπω	παραπέμψω	παραπέμπομαι	παραπεμφθώ
2 sg	παραπέμπεις	παραπέμψεις	παραπέμπεσαι	παραπεμφθείς
3 sg	παραπέμπει	παραπέμψει	παραπέμπεται	παραπεμφθεί
1 pl	παραπέμπουμε, [‑ομε]	παραπέμψουμε, [‑ομε]	παραπεμπόμαστε	παραπεμφθούμε
2 pl	παραπέμπετε	παραπέμψετε	παραπέμπεστε, παραπεμπόσαστε	παραπεμφθείτε
3 pl	παραπέμπουν(ε)	παραπέμψουν(ε)	παραπέμπονται	παραπεμφθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	παρέπεμπα	παρέπεμψα	παραπεμπόμουν(α)	παραπέμφθηκα
2 sg	παρέπεμπες	παρέπεμψες	παραπεμπόσουν(α)	παραπέμφθηκες
3 sg	παρέπεμπε	παρέπεμψε	παραπεμπόταν(ε)	παραπέμφθηκε
1 pl	παραπέμπαμε	παραπέμψαμε	παραπεμπόμασταν, (‑όμαστε)	παραπεμφθήκαμε
2 pl	παραπέμπατε	παραπέμψατε	παραπεμπόσασταν, (‑όσαστε)	παραπεμφθήκατε
3 pl	παρέπεμπαν, παραπέμπαν(ε)	παρέπεμψαν, παραπέμψαν(ε)	παραπέμπονταν, (παραπεμπόντουσαν)	παραπέμφθηκαν, παραπεμφθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα παραπέμπω ➤	θα παραπέμψω ➤	θα παραπέμπομαι ➤	θα παραπεμφθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα παραπέμπεις, …	θα παραπέμψεις, …	θα παραπέμπεσαι, …	θα παραπεμφθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … παραπέμψει		έχω, έχεις, … παραπεμφθεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … παραπέμψει		είχα, είχες, … παραπεμφθεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … παραπέμψει		θα έχω, θα έχεις, … παραπεμφθεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	παράπεμπε	παράπεμψε	—	παραπέμψου
2 pl	παραπέμπετε	παραπέμψτε	παραπέμπεστε	παραπεμφθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	παραπέμποντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας παραπέμψει ➤		—
Nonfinite form➤	παραπέμψει		παραπεμφθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• παραπεμπτικός (parapemptikós)
• παραπομπή f (parapompí, “citation, reference”)
• and see: πέμπω (pémpo, “send”)