παραξενιά

Greek

Etymology

παράξενος (paráxenos, “strange, weird”) +‎ -ιά (-iá).

Pronunciation

• IPA^(key): /paɾakseˈɲa/
• Hyphenation: πα‧ρα‧ξε‧νιά

Noun

παραξενιά • (paraxeniá) f (plural παραξενιές)

1. (of a person) oddness, weirdness, eccentricity, quirk, idiosyncrasy, oddity (state of being different from the usual in behaviour; something odd)

   Όλοι οι άνθρωποι έχουν παραξενιές όταν γεράσουν.

   Óloi oi ánthropoi échoun paraxeniés ótan gerásoun.

   All people have quirks when they get old.

Declension

Declension of παραξενιά

	singular	plural
nominative	παραξενιά •	παραξενιές •
genitive	παραξενιάς •	παραξενιών •
accusative	παραξενιά •	παραξενιές •
vocative	παραξενιά •	παραξενιές •

Synonyms

• ιδιαιτερότητα f (idiaiterótita, “peculiarity”)
• ιδιοτροπία f (idiotropía, “quirk”)

Related terms

• παραξενιάζω (paraxeniázo, “to turn strange”)