παρακμή
Greek
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Ancient Greek παρακμή (parakmḗ).
Noun
[edit]παρακμή • (parakmí) f (plural παρακμές)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | παρακμή (parakmí) | παρακμές (parakmés) |
| genitive | παρακμής (parakmís) | παρακμών (parakmón) |
| accusative | παρακμή (parakmí) | παρακμές (parakmés) |
| vocative | παρακμή (parakmí) | παρακμές (parakmés) |
Antonyms
[edit]- ακμή (akmí, “peak, acme”)