παρέκκλιση
See also: παρεκκλήσι
Greek
[edit]Noun
[edit]παρέκκλιση • (parékklisi) f (plural παρέκκλισες)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | παρέκκλιση (parékklisi) | παρεκκλίσεις (parekklíseis) |
| genitive | παρέκκλισης (parékklisis) | παρεκκλίσεων (parekklíseon) |
| accusative | παρέκκλιση (parékklisi) | παρεκκλίσεις (parekklíseis) |
| vocative | παρέκκλιση (parékklisi) | παρεκκλίσεις (parekklíseis) |
Older or formal genitive singular: παρεκκλίσεως (parekklíseos)
Related terms
[edit]- παρεκκλίνω (parekklíno, “to depart, to deviate”)