παράταιρος

Greek

Adjective

παράταιρος • (parátairos) m (feminine παράταιρη, neuter παράταιρο)

1. mismatched; discrepant; incongruous; odd

Declension

Declension of παράταιρος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	παράταιρος (parátairos)	παράταιρη (parátairi)	παράταιρο (parátairo)		παράταιροι (parátairoi)	παράταιρες (parátaires)	παράταιρα (parátaira)
genitive	παράταιρου (parátairou)	παράταιρης (parátairis)	παράταιρου (parátairou)		παράταιρων (parátairon)	παράταιρων (parátairon)	παράταιρων (parátairon)
accusative	παράταιρο (parátairo)	παράταιρη (parátairi)	παράταιρο (parátairo)		παράταιρους (parátairous)	παράταιρες (parátaires)	παράταιρα (parátaira)
vocative	παράταιρε (parátaire)	παράταιρη (parátairi)	παράταιρο (parátairo)		παράταιροι (parátairoi)	παράταιρες (parátaires)	παράταιρα (parátaira)

Related terms

• ταίρι (taíri, “partner”)
• ταιριάζω (tairiázo, “match”)