πανάρχαιος
Greek
[edit]Etymology
[edit]From παν- (pan-, “very”) + αρχαίος (archaíos, “old”).
Adjective
[edit]πανάρχαιος • (panárchaios) m (feminine πανάρχαιη or πανάρχαια, neuter πανάρχαιο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | πανάρχαιος (panárchaios) | πανάρχαιη (panárchaii) πανάρχαια (panárchaia) |
πανάρχαιο (panárchaio) | πανάρχαιοι (panárchaioi) | πανάρχαιες (panárchaies) | πανάρχαια (panárchaia) | |
| genitive | πανάρχαιου (panárchaiou) | πανάρχαιης (panárchaiis) πανάρχαιας (panárchaias) |
πανάρχαιου (panárchaiou) | πανάρχαιων (panárchaion) | πανάρχαιων (panárchaion) | πανάρχαιων (panárchaion) | |
| accusative | πανάρχαιο (panárchaio) | πανάρχαιη (panárchaii) πανάρχαια (panárchaia) |
πανάρχαιο (panárchaio) | πανάρχαιους (panárchaious) | πανάρχαιες (panárchaies) | πανάρχαια (panárchaia) | |
| vocative | πανάρχαιε (panárchaie) | πανάρχαιη (panárchaii) πανάρχαια (panárchaia) |
πανάρχαιο (panárchaio) | πανάρχαιοι (panárchaioi) | πανάρχαιες (panárchaies) | πανάρχαια (panárchaia) | |