παλαιστής
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek παλαιστής (palaistḗs).[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]παλαιστής • (palaistís) m (plural παλαιστές, feminine παλαίστρια)
Declension
[edit]singular | plural | |
---|---|---|
nominative | παλαιστής (palaistís) | παλαιστές (palaistés) |
genitive | παλαιστή (palaistí) | παλαιστών (palaistón) |
accusative | παλαιστή (palaistí) | παλαιστές (palaistés) |
vocative | παλαιστή (palaistí) | παλαιστές (palaistés) |
References
[edit]- ^ παλαιστής, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language