πίμπρημι

Ancient Greek

Etymology

According to Beekes, from Proto-Indo-European *preh₁- (“blow, blaze”). The verb has been influenced in form by πίμπλημι (pímplēmi).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pím.prɛː.mi/ → /ˈpim.pri.mi/ → /ˈpim.bri.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pím.prɛː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpim.pre̝.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpim.pri.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpim.pri.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpim.bri.mi/

Verb

πῐ́μπρημῐ • (pímprēmi)

1. to kindle, burn, burn down
2. (passive voice) to become inflated or swollen
3. (of a person) to spout (blood from a wound)

Inflection

   Present: πῐ́μπρημῐ, πῐ́μπρᾰμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πῐ́μπρημῐ	πῐ́μπρης	πῐ́μπρησῐ(ν)	πῐ́μπρᾰτον	πῐ́μπρᾰτον	πῐ́μπρᾰμεν	πῐ́μπρᾰτε	πῐμπρᾶσῐ(ν)
	subjunctive	πῐμπρῶ	πῐμπρῇς	πῐμπρῇ	πῐμπρῆτον	πῐμπρῆτον	πῐμπρῶμεν	πῐμπρῆτε	πῐμπρῶσῐ(ν)
	optative	πῐμπραίην	πῐμπραίης	πῐμπραίη	πῐμπραῖτον, πῐμπραίητον	πῐμπραίτην, πῐμπραιήτην	πῐμπραῖμεν, πῐμπραίημεν	πῐμπραῖτε, πῐμπραίητε	πῐμπραῖεν, πῐμπραίησᾰν
	imperative		πῐ́μπρη	πῐμπρᾰ́τω	πῐ́μπρᾰτον	πῐμπρᾰ́των		πῐ́μπρᾰτε	πῐμπρᾰ́ντων
middle/ passive	indicative	πῐ́μπρᾰμαι	πῐ́μπρᾰσαι	πῐ́μπρᾰται	πῐ́μπρᾰσθον	πῐ́μπρᾰσθον	πῐμπρᾰ́μεθᾰ	πῐ́μπρᾰσθε	πῐ́μπρᾰνται
	subjunctive	πῐμπρῶμαι	πῐμπρῇ	πῐμπρῆται	πῐμπρῆσθον	πῐμπρῆσθον	πῐμπρώμεθᾰ	πῐμπρῆσθε	πῐμπρῶνται
	optative	πῐμπραίμην	πῐ́μπραιο	πῐ́μπραιτο	πῐ́μπραισθον	πῐμπραίσθην	πῐμπραίμεθᾰ	πῐ́μπραισθε	πῐ́μπραιντο
	imperative		πῐ́μπρᾰσο	πῐμπρᾰ́σθω	πῐ́μπρᾰσθον	πῐμπρᾰ́σθων		πῐ́μπρᾰσθε	πῐμπρᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		πῐμπρᾰ́ναι				πῐ́μπρᾰσθαι
participle	m	πῐμπρᾱ́ς				πῐμπρᾰ́μενος
	f	πῐμπρᾶσᾰ				πῐμπρᾰμένη
	n	πῐμπρᾰ́ν				πῐμπρᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπῐ́μπρην, ἐπῐμπρᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐ́μπρην	ἐπῐ́μπρης	ἐπῐ́μπρη	ἐπῐ́μπρᾰτον	ἐπῐμπρᾰ́την	ἐπῐ́μπρᾰμεν	ἐπῐ́μπρᾰτε	ἐπῐ́μπρᾰσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπῐμπρᾰ́μην	ἐπῐ́μπρᾰσο	ἐπῐ́μπρᾰτο	ἐπῐ́μπρᾰσθον	ἐπῐμπρᾰ́σθην	ἐπῐμπρᾰ́μεθᾰ	ἐπῐ́μπρᾰσθε	ἐπῐ́μπρᾰντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πρήσω, πρήσομαι, πρησθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πρήσω	πρήσεις	πρήσει	πρήσετον	πρήσετον	πρήσομεν	πρήσετε	πρήσουσῐ(ν)
	optative	πρήσοιμῐ	πρήσοις	πρήσοι	πρήσοιτον	πρησοίτην	πρήσοιμεν	πρήσοιτε	πρήσοιεν
middle	indicative	πρήσομαι	πρήσῃ, πρήσει	πρήσεται	πρήσεσθον	πρήσεσθον	πρησόμεθᾰ	πρήσεσθε	πρήσονται
	optative	πρησοίμην	πρήσοιο	πρήσοιτο	πρήσοισθον	πρησοίσθην	πρησοίμεθᾰ	πρήσοισθε	πρήσοιντο
passive	indicative	πρησθήσομαι	πρησθήσῃ	πρησθήσεται	πρησθήσεσθον	πρησθήσεσθον	πρησθησόμεθᾰ	πρησθήσεσθε	πρησθήσονται
	optative	πρησθησοίμην	πρησθήσοιο	πρησθήσοιτο	πρησθήσοισθον	πρησθησοίσθην	πρησθησοίμεθᾰ	πρησθήσοισθε	πρησθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πρήσειν			πρήσεσθαι		πρησθήσεσθαι
participle	m	πρήσων			πρησόμενος		πρησθησόμενος
	f	πρήσουσᾰ			πρησομένη		πρησθησομένη
	n	πρῆσον			πρησόμενον		πρησθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πεπρήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πεπρήσομαι	πεπρήσῃ, πεπρήσει	πεπρήσεται	πεπρήσεσθον	πεπρήσεσθον	πεπρησόμεθᾰ	πεπρήσεσθε	πεπρήσονται
	optative	πεπρησοίμην	πεπρήσοιο	πεπρήσοιτο	πεπρήσοισθον	πεπρησοίσθην	πεπρησοίμεθᾰ	πεπρήσοισθε	πεπρήσοιντο
					middle
infinitive					πεπρήσεσθαι
participle	m				πεπρησόμενος
	f				πεπρησομένη
	n				πεπρησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔπρησᾰ, ἐπρησᾰ́μην, ἐπρήσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπρησᾰ	ἔπρησᾰς	ἔπρησε, ἔπρεσε	ἐπρήσᾰτον	ἐπρησᾰ́την	ἐπρήσᾰμεν	ἐπρήσᾰτε	ἔπρησᾰν
	subjunctive	πρήσω	πρήσῃς	πρήσῃ	πρήσητον	πρήσητον	πρήσωμεν	πρήσητε	πρήσωσῐ(ν)
	optative	πρήσαιμῐ	πρήσειᾰς, πρήσαις	πρήσειε(ν), πρήσαι	πρήσαιτον	πρησαίτην	πρήσαιμεν	πρήσαιτε	πρήσειᾰν, πρήσαιεν
	imperative		πρῆσον	πρησᾰ́τω	πρήσᾰτον	πρησᾰ́των		πρήσᾰτε	πρησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπρησᾰ́μην	ἐπρήσω	ἐπρήσᾰτο	ἐπρήσᾰσθον	ἐπρησᾰ́σθην	ἐπρησᾰ́μεθᾰ	ἐπρήσᾰσθε	ἐπρήσᾰντο
	subjunctive	πρήσωμαι	πρήσῃ	πρήσηται	πρήσησθον	πρήσησθον	πρησώμεθᾰ	πρήσησθε	πρήσωνται
	optative	πρησαίμην	πρήσαιο	πρήσαιτο	πρήσαισθον	πρησαίσθην	πρησαίμεθᾰ	πρήσαισθε	πρήσαιντο
	imperative		πρῆσαι	πρησᾰ́σθω	πρήσᾰσθον	πρησᾰ́σθων		πρήσᾰσθε	πρησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπρήσθην	ἐπρήσθης	ἐπρήσθη	ἐπρήσθητον	ἐπρησθήτην	ἐπρήσθημεν	ἐπρήσθητε	ἐπρήσθησᾰν
	subjunctive	πρησθῶ	πρησθῇς	πρησθῇ	πρησθῆτον	πρησθῆτον	πρησθῶμεν	πρησθῆτε	πρησθῶσῐ(ν)
	optative	πρησθείην	πρησθείης	πρησθείη	πρησθεῖτον, πρησθείητον	πρησθείτην, πρησθειήτην	πρησθεῖμεν, πρησθείημεν	πρησθεῖτε, πρησθείητε	πρησθεῖεν, πρησθείησᾰν
	imperative		πρήσθητῐ	πρησθήτω	πρήσθητον	πρησθήτων		πρήσθητε	πρησθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πρῆσαι			πρήσᾰσθαι		πρησθῆναι
participle	m	πρήσᾱς			πρησᾰ́μενος		πρησθείς
	f	πρήσᾱσᾰ			πρησᾰμένη		πρησθεῖσᾰ
	n	πρῆσᾰν			πρησᾰ́μενον		πρησθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πρῆσᾰ, πρησᾰ́μην, πρήσθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πρῆσᾰ	πρῆσᾰς	πρῆσε(ν)	πρήσᾰτον	πρησᾰ́την	πρήσᾰμεν	πρήσᾰτε	πρῆσᾰν
	subjunctive	πρήσω, πρήσωμῐ	πρήσῃς, πρήσῃσθᾰ	πρήσῃ, πρήσῃσῐ	πρήσητον	πρήσητον	πρήσωμεν	πρήσητε	πρήσωσῐ(ν)
	optative	πρήσαιμῐ	πρήσαις, πρήσαισθᾰ, πρήσειᾰς	πρήσειε(ν), πρήσαι	πρησεῖτον	πρησείτην	πρησεῖμεν	πρησεῖτε	πρησεῖεν
	imperative		πρῆσον	πρησᾰ́τω	πρήσᾰτον	πρησᾰ́των		πρήσᾰτε	πρησᾰ́ντων
middle	indicative	πρησᾰ́μην	πρήσᾰο	πρήσᾰτο	πρήσᾰσθον	πρησᾰ́σθην	πρησᾰ́με(σ)θᾰ	πρήσᾰσθε	πρήσᾰντο
	subjunctive	πρήσωμαι	πρήσηαι	πρήσηται	πρήσησθον	πρήσησθον	πρησώμε(σ)θᾰ	πρήσησθε	πρήσωνται
	optative	πρησαίμην	πρήσαιο	πρήσαιτο	πρήσαισθον	πρησαίσθην	πρησαίμε(σ)θᾰ	πρήσαισθε	πρησαίᾰτο
	imperative		πρῆσαι	πρησᾰ́σθω	πρήσᾰσθον	πρησᾰ́σθων		πρήσᾰσθε	πρησᾰ́σθων
passive	indicative	πρήσθην	πρήσθης	πρήσθη	πρήσθητον	πρησθήτην	πρήσθημεν	πρήσθητε	πρήσθησᾰν, πρῆσθεν
	subjunctive	πρησθῶ	πρησθῇς	πρησθῇ	πρησθῆτον	πρησθῆτον	πρησθῶμεν	πρησθῆτε	πρησθῶσῐ(ν)
	optative	πρησθείην	πρησθείης	πρησθείη	πρησθεῖτον, πρησθείητον	πρησθείτην, πρησθειήτην	πρησθεῖμεν, πρησθείημεν	πρησθεῖτε, πρησθείητε	πρήσθειεν, πρησθείησᾰν
	imperative		πρήσθητῐ	πρησθήτω	πρήσθητον	πρησθήτων		πρήσθητε	πρησθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πρῆσαι/πρησᾰ́μεν/πρησᾰμέναι			πρήσᾰσθαι		πρησθῆναι/πρησθήμεναι
participle	m	πρήσᾱς			πρησᾰ́μενος		πρησθείς
	f	πρήσᾱσᾰ			πρησᾰμένη		πρησθεῖσᾰ
	n	πρῆσᾰν			πρησᾰ́μενον		πρησθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπρήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐπρήμην	ἔπρηο	ἔπρητο	ἔπρησθον	ἐπρήσθην	ἐπρήμεθᾰ	ἔπρησθε	ἔπρηντο
	subjunctive
	optative	πρῄμην	πρῇο	πρῇτο	πρῇσθον	πρῄσθην	πρῄμεθᾰ	πρῇσθε	πρῇντο
	imperative		πρῆο	πρήσθω	πρῆσθον	πρήσθων		πρῆσθε	πρήσθων
					middle
infinitive					πρῆσθαι
participle	m				πρήμενος
	f				πρημένη
	n				πρήμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πρήμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πρήμην	πρῆο	πρῆτο	πρῆσθον	πρήσθην	πρήμε(σ)θᾰ	πρῆσθε	πρῆντο
	subjunctive
	optative	πρῄμην	πρῇο	πρῇτο	πρῇσθον	πρῄσθην	πρῄμε(σ)θᾰ	πρῇσθε	πρῄᾰτο
	imperative		πρῆο	πρήσθω	πρῆσθον	πρήσθων		πρῆσθε	πρήσθων
					middle
infinitive					πρῆσθαι
participle	m				πρήμενος
	f				πρημένη
	n				πρήμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέπρηκᾰ, πέπρησμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπρηκᾰ	πέπρηκᾰς	πέπρηκε(ν)	πεπρήκᾰτον	πεπρήκᾰτον	πεπρήκᾰμεν	πεπρήκᾰτε	πεπρήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπρήκω	πεπρήκῃς	πεπρήκῃ	πεπρήκητον	πεπρήκητον	πεπρήκωμεν	πεπρήκητε	πεπρήκωσῐ(ν)
	optative	πεπρήκοιμῐ, πεπρηκοίην	πεπρήκοις, πεπρηκοίης	πεπρήκοι, πεπρηκοίη	πεπρήκοιτον	πεπρηκοίτην	πεπρήκοιμεν	πεπρήκοιτε	πεπρήκοιεν
	imperative		πέπρηκε	πεπρηκέτω	πεπρήκετον	πεπρηκέτων		πεπρήκετε	πεπρηκόντων
middle/ passive	indicative	πέπρησμαι	πέπρησαι	πέπρησται	πέπρησθον	πέπρησθον	πεπρήσμεθᾰ	πέπρησθε	πεπρήσᾰται
	subjunctive	πεπρησμένος ὦ	πεπρησμένος ᾖς	πεπρησμένος ᾖ	πεπρησμένω ἦτον	πεπρησμένω ἦτον	πεπρησμένοι ὦμεν	πεπρησμένοι ἦτε	πεπρησμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπρησμένος εἴην	πεπρησμένος εἴης	πεπρησμένος εἴη	πεπρησμένω εἴητον/εἶτον	πεπρησμένω εἰήτην/εἴτην	πεπρησμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπρησμένοι εἴητε/εἶτε	πεπρησμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπρησο	πεπρήσθω	πέπρησθον	πεπρήσθων		πέπρησθε	πεπρήσθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπρηκέναι				πεπρῆσθαι
participle	m	πεπρηκώς				πεπρησμένος
	f	πεπρηκυῖᾰ				πεπρησμένη
	n	πεπρηκός				πεπρησμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέπρημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πέπρημαι	πέπρησαι	πέπρηται	πέπρησθον	πέπρησθον	πεπρήμεθᾰ	πέπρησθε	πέπρηνται
	subjunctive	πεπρημένος ὦ	πεπρημένος ᾖς	πεπρημένος ᾖ	πεπρημένω ἦτον	πεπρημένω ἦτον	πεπρημένοι ὦμεν	πεπρημένοι ἦτε	πεπρημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπρημένος εἴην	πεπρημένος εἴης	πεπρημένος εἴη	πεπρημένω εἴητον/εἶτον	πεπρημένω εἰήτην/εἴτην	πεπρημένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπρημένοι εἴητε/εἶτε	πεπρημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπρησο	πεπρήσθω	πέπρησθον	πεπρήσθων		πέπρησθε	πεπρήσθων
infinitive						πεπρῆσθαι
participle	m					πεπρημένος
	f					πεπρημένη
	n					πεπρημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future, Aorist and Perfect are shared with the related and mostly synonymous verb πρήθω (prḗthō).

Derived terms

• ἀναπίμπρημι (anapímprēmi)
• ἀποπίμπρημι (apopímprēmi)
• διαπίμπρημι (diapímprēmi)
• ἐγκαταπίμπρημι (enkatapímprēmi)
• ἐμπίμπρημι (empímprēmi)
• ἐπικαταπίμπρημι (epikatapímprēmi)
• καταπίμπρημι (katapímprēmi)
• περιπίμπρημι (peripímprēmi)
• προκαταπίμπρημι (prokatapímprēmi)
• συγκαταπίμπρημι (sunkatapímprēmi)
• συνεκπίμπρημι (sunekpímprēmi)
• ὑποπίμπρημῐ (hupopímprēmi)

 

Related terms

• βούπρηστις (boúprēstis)
• ἐμπρησμός (emprēsmós)
• ἐμπρήστής (emprḗstḗs)
• πρηδών (prēdṓn)
• πρημαίνω (prēmaínō)
• πρημονάω (prēmonáō)
• πρῆσις (prêsis)
• πρῆσμα (prêsma)
• πρησμονή (prēsmonḗ)
• πρηστήρ (prēstḗr)
• πρηστηριάζω (prēstēriázō)
• πρηστικός (prēstikós)

 

Further reading

• “πίμπρημι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πίμπρημι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πίμπρημι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G4092 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible