πένης

Ancient Greek

Etymology

From πένομαι (pénomai) +‎ -ης (-ēs).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pé.nɛːs/ → /ˈpe.nis/ → /ˈpe.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pé.nɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpe.ne̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpe.nis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpe.nis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpe.nis/

Noun

πένης • (pénēs) m (genitive πένητος); third declension

1. labourer, workman
2. poor person, pauper

Inflection

Third declension of ὁ πένης; τοῦ πένητος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ πένης ho pénēs	τὼ πένητε tṑ pénēte	οἱ πένητες hoi pénētes
Genitive	τοῦ πένητος toû pénētos	τοῖν πενήτοιν toîn penḗtoin	τῶν πενήτων tôn penḗtōn
Dative	τῷ πένητῐ tôi pénēti	τοῖν πενήτοιν toîn penḗtoin	τοῖς πένησῐ / πένησῐν toîs pénēsi(n)
Accusative	τὸν πένητᾰ tòn pénēta	τὼ πένητε tṑ pénēte	τοὺς πένητᾰς toùs pénētas
Vocative	πένης pénēs	πένητε pénēte	πένητες pénētes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.

Adjective

πένης • (pénēs)

1. poor

   Synonym: πτωχός (ptōkhós)

   Antonym: πλούσιος (ploúsios)

Inflection

Third declension of πένης; πένη (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		πένης pénēs	πένη pénē		πένητε pénēte	πένητε pénēte		πένητες pénētes	πένητᾰ pénēta
Genitive		πένητος pénētos	πένητος pénētos		πενήτοιν penḗtoin	πενήτοιν penḗtoin		πενήτων penḗtōn	πενήτων penḗtōn
Dative		πένητῐ pénēti	πένητῐ pénēti		πενήτοιν penḗtoin	πενήτοιν penḗtoin		πένησῐ / πένησῐν pénēsi(n)	πένησῐ / πένησῐν pénēsi(n)
Accusative		πένητᾰ pénēta	πένη pénē		πένητε pénēte	πένητε pénēte		πένητᾰς pénētas	πένητᾰ pénēta
Vocative		πένης pénēs	πένη pénē		πένητε pénēte	πένητε pénēte		πένητες pénētes	πένητᾰ pénēta
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		πενήτως penḗtōs			πενέστερος penésteros			πενέστατος penéstatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “πένης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πένης”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πένης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette