οροφή

See also: ὀροφή

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὀροφή (orophḗ, “ceiling, roof”).

Noun

οροφή • (orofí) f (plural οροφές)

1. (architecture) ceiling, roof

Declension

Declension of οροφή

	singular	plural
nominative	οροφή (orofí)	οροφές (orofés)
genitive	οροφής (orofís)	οροφών (orofón)
accusative	οροφή (orofí)	οροφές (orofés)
vocative	οροφή (orofí)	οροφές (orofés)

Synonyms

• ταβάνι n (taváni, “ceiling”)

Derived terms

• ψευδοροφή (psevdorofí)

Further reading

• οροφή, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language