οργανοληπτικός
Greek
[edit]Etymology
[edit]From French organoleptique.
Adjective
[edit]οργανοληπτικός • (organoliptikós) m (feminine οργανοληπτική, neuter οργανοληπτικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | οργανοληπτικός (organoliptikós) | οργανοληπτική (organoliptikí) | οργανοληπτικό (organoliptikó) | οργανοληπτικοί (organoliptikoí) | οργανοληπτικές (organoliptikés) | οργανοληπτικά (organoliptiká) | |
| genitive | οργανοληπτικού (organoliptikoú) | οργανοληπτικής (organoliptikís) | οργανοληπτικού (organoliptikoú) | οργανοληπτικών (organoliptikón) | οργανοληπτικών (organoliptikón) | οργανοληπτικών (organoliptikón) | |
| accusative | οργανοληπτικό (organoliptikó) | οργανοληπτική (organoliptikí) | οργανοληπτικό (organoliptikó) | οργανοληπτικούς (organoliptikoús) | οργανοληπτικές (organoliptikés) | οργανοληπτικά (organoliptiká) | |
| vocative | οργανοληπτικέ (organoliptiké) | οργανοληπτική (organoliptikí) | οργανοληπτικό (organoliptikó) | οργανοληπτικοί (organoliptikoí) | οργανοληπτικές (organoliptikés) | οργανοληπτικά (organoliptiká) | |