οπερέτα

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Italian operetta.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /opeˈɾeta/
  • Hyphenation: ο‧πε‧ρέ‧τα

Noun

[edit]

οπερέτα (operétaf (plural οπερέτες)

  1. (music) operetta (lighter version of opera)
    Οι Γκίλμπερτ και Σάλιβαν ήταν διάσημοι για τις οπερέτες τους.
    Oi Gkílmpert kai Sálivan ítan diásimoi gia tis operétes tous.
    Gilbert and Sullivan were famous for their operettas.
  2. (attributive, colloquial, derogatory, figuratively) joke, shambles (an event or thing lacking seriousness or only ostensibly serious)
    Η Ελλάδα έχει καταντήσει πλέον κράτος οπερέτα.
    I Elláda échei katantísei pléon krátos operéta.
    Greece has ended up as a joke state.

Declension

[edit]
singular plural
nominative οπερέτα (operéta) οπερέτες (operétes)
genitive οπερέτας (operétas) οπερετών (operetón)
accusative οπερέτα (operéta) οπερέτες (operétes)
vocative οπερέτα (operéta) οπερέτες (operétes)

The genitive plural is uncommon and considered awkward by scholars.

Derived terms

[edit]
[edit]

Further reading

[edit]