ομόφωνος

Greek

Adjective

ομόφωνος • (omófonos) m (feminine ομόφωνη, neuter ομόφωνο)

1. (linguistics) homophonous, homophone
2. unanimous

Declension

Declension of ομόφωνος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ομόφωνος (omófonos)	ομόφωνη (omófoni)	ομόφωνο (omófono)		ομόφωνοι (omófonoi)	ομόφωνες (omófones)	ομόφωνα (omófona)
genitive	ομόφωνου (omófonou)	ομόφωνης (omófonis)	ομόφωνου (omófonou)		ομόφωνων (omófonon)	ομόφωνων (omófonon)	ομόφωνων (omófonon)
accusative	ομόφωνο (omófono)	ομόφωνη (omófoni)	ομόφωνο (omófono)		ομόφωνους (omófonous)	ομόφωνες (omófones)	ομόφωνα (omófona)
vocative	ομόφωνε (omófone)	ομόφωνη (omófoni)	ομόφωνο (omófono)		ομόφωνοι (omófonoi)	ομόφωνες (omófones)	ομόφωνα (omófona)