ολομελής
Greek
[edit]Adjective
[edit]ολομελής • (olomelís) m (feminine ολομελής, neuter ολομελές)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ολομελής (olomelís) | ολομελής (olomelís) | ολομελές (olomelés) | ολομελείς (olomeleís) | ολομελείς (olomeleís) | ολομελή (olomelí) | |
| genitive | ολομελούς (olomeloús) ολομελή (olomelí) |
ολομελούς (olomeloús) | ολομελούς (olomeloús) | ολομελών (olomelón) | ολομελών (olomelón) | ολομελών (olomelón) | |
| accusative | ολομελή (olomelí) | ολομελή (olomelí) | ολομελές (olomelés) | ολομελείς (olomeleís) | ολομελείς (olomeleís) | ολομελή (olomelí) | |
| vocative | ολομελή (olomelí) ολομελής (olomelís) |
ολομελής (olomelís) | ολομελές (olomelés) | ολομελείς (olomeleís) | ολομελείς (olomeleís) | ολομελή (olomelí) | |