ξεχωριστός
Greek
[edit]Etymology
[edit]From ξεχωρίζω (xechorízo) + -τος (-tos).
Adjective
[edit]ξεχωριστός • (xechoristós) m (feminine ξεχωριστή, neuter ξεχωριστό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ξεχωριστός (xechoristós) | ξεχωριστή (xechoristí) | ξεχωριστό (xechoristó) | ξεχωριστοί (xechoristoí) | ξεχωριστές (xechoristés) | ξεχωριστά (xechoristá) | |
| genitive | ξεχωριστού (xechoristoú) | ξεχωριστής (xechoristís) | ξεχωριστού (xechoristoú) | ξεχωριστών (xechoristón) | ξεχωριστών (xechoristón) | ξεχωριστών (xechoristón) | |
| accusative | ξεχωριστό (xechoristó) | ξεχωριστή (xechoristí) | ξεχωριστό (xechoristó) | ξεχωριστούς (xechoristoús) | ξεχωριστές (xechoristés) | ξεχωριστά (xechoristá) | |
| vocative | ξεχωριστέ (xechoristé) | ξεχωριστή (xechoristí) | ξεχωριστό (xechoristó) | ξεχωριστοί (xechoristoí) | ξεχωριστές (xechoristés) | ξεχωριστά (xechoristá) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ξεχωριστός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ξεχωριστός, etc.)