ξακουστός
Greek
[edit]Adjective
[edit]ξακουστός • (xakoustós) m (feminine ξακουστή, neuter ξακουστό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ξακουστός (xakoustós) | ξακουστή (xakoustí) | ξακουστό (xakoustó) | ξακουστοί (xakoustoí) | ξακουστές (xakoustés) | ξακουστά (xakoustá) | |
| genitive | ξακουστού (xakoustoú) | ξακουστής (xakoustís) | ξακουστού (xakoustoú) | ξακουστών (xakoustón) | ξακουστών (xakoustón) | ξακουστών (xakoustón) | |
| accusative | ξακουστό (xakoustó) | ξακουστή (xakoustí) | ξακουστό (xakoustó) | ξακουστούς (xakoustoús) | ξακουστές (xakoustés) | ξακουστά (xakoustá) | |
| vocative | ξακουστέ (xakousté) | ξακουστή (xakoustí) | ξακουστό (xakoustó) | ξακουστοί (xakoustoí) | ξακουστές (xakoustés) | ξακουστά (xakoustá) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ξακουστός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ξακουστός, etc.)