ντάμα

Greek

Etymology

From Italian dama (“queen (playing card), king (draughts)”, literally “lady”). Displaced Ancient Greek πεσσεία (pesseía).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈda.ma/

Noun

ντάμα • (ntáma) f (plural ντάμες)

1. (card games) the queen in a pack of playing cards.
2. (board games) draughts; checkers.
3. female companion on a dance (or any event)

Declension

Declension of ντάμα

	singular	plural
nominative	ντάμα (ntáma)	ντάμες (ntámes)
genitive	ντάμας (ntámas)	-
accusative	ντάμα (ntáma)	ντάμες (ntámes)
vocative	ντάμα (ntáma)	ντάμες (ntámes)