νοικοκυριό
Greek
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Byzantine Greek νοικοκυριό (noikokurió), from νοικοκυρεύω (noikokureúō, “to manage or care for a household”) + -ιό (-ió).[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]νοικοκυριό • (noikokyrió) n (plural νοικοκυριά)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | νοικοκυριό (noikokyrió) | νοικοκυριά (noikokyriá) |
| genitive | νοικοκυριού (noikokyrioú) | νοικοκυριών (noikokyrión) |
| accusative | νοικοκυριό (noikokyrió) | νοικοκυριά (noikokyriá) |
| vocative | νοικοκυριό (noikokyrió) | νοικοκυριά (noikokyriá) |
References
[edit]- ^ νοικοκυριό, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language