νευριάζω

Greek

Etymology

From νεύρο (névro) +‎ -ιάζω (-iázo).

Pronunciation

• IPA^(key): /ne.vɾiˈa.zo/
• Hyphenation: νευ‧ρι‧ά‧ζω

Verb

νευριάζω • (nevriázo) (past νευρίασα, passive —, ppp νευριασμένος)

1. (transitive) to annoy, to irritate

   Synonyms: εκνευρίζω (eknevrízo), τσατίζω (tsatízo)

2. (intransitive) to get annoyed, to lose one's temper

   Synonym: εκνευρίζομαι (eknevrízomai)

Conjugation

νευριάζω   (active forms only plus passive perfect participle)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	νευριάζω	νευριάσω
2 sg	νευριάζεις	νευριάσεις
3 sg	νευριάζει	νευριάσει
1 pl	νευριάζουμε, [‑ομε]	νευριάσουμε, [‑ομε]
2 pl	νευριάζετε	νευριάσετε
3 pl	νευριάζουν(ε)	νευριάσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	νευρίαζα	νευρίασα
2 sg	νευρίαζες	νευρίασες
3 sg	νευρίαζε	νευρίασε
1 pl	νευριάζαμε	νευριάσαμε
2 pl	νευριάζατε	νευριάσατε
3 pl	νευρίαζαν, νευριάζαν(ε)	νευρίασαν, νευριάσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα νευριάζω ➤	θα νευριάσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα νευριάζεις, …	θα νευριάσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … νευριάσει	είμαι, είσαι, … νευριασμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice)
Past perfect ➤	είχα, είχες, … νευριάσει	ήμουν, ήσουν, … νευριασμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … νευριάσει	θα είμαι, θα είσαι, … νευριασμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	νευρίαζε	νευρίασε
2 pl	νευριάζετε	νευριάστε
Other forms
Active present participle ➤	νευριάζοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας νευριάσει ➤
Passive perfect participle ➤	νευριασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤	νευριάσει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.