Jump to content

νεογέννητος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Byzantine Greek νεογέννητος (neogénnētos) with semantic loan from French nouveau-né in non-literal contexts. By surface analysis, νεο- (neo-) +‎ γεννη- (stem of γεννώ (gennó)) +‎ -τος (-tos).[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ne.oˈʝe.ni.tos/
  • Hyphenation: νε‧ο‧γέν‧νη‧τος

Adjective

[edit]

νεογέννητος (neogénnitosm (feminine νεογέννητη, neuter νεογέννητο)

  1. newborn

Declension

[edit]
Declension of νεογέννητος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative νεογέννητος (neogénnitos) νεογέννητη (neogénniti) νεογέννητο (neogénnito) νεογέννητοι (neogénnitoi) νεογέννητες (neogénnites) νεογέννητα (neogénnita)
genitive νεογέννητου (neogénnitou) νεογέννητης (neogénnitis) νεογέννητου (neogénnitou) νεογέννητων (neogénniton) νεογέννητων (neogénniton) νεογέννητων (neogénniton)
accusative νεογέννητο (neogénnito) νεογέννητη (neogénniti) νεογέννητο (neogénnito) νεογέννητους (neogénnitous) νεογέννητες (neogénnites) νεογέννητα (neogénnita)
vocative νεογέννητε (neogénnite) νεογέννητη (neogénniti) νεογέννητο (neogénnito) νεογέννητοι (neogénnitoi) νεογέννητες (neogénnites) νεογέννητα (neogénnita)

References

[edit]
  1. ^ νεογέννητος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
  2. ^ νεογέννητοςKriaras, Emmanuel (1969-) Επιτομή του Λεξικού της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (Epitomí tou Lexikoú tis Mesaionikís Ellinikís Dimódous Grammateías) [Concise Dictionary of the Kriaras' Dictionary of Medieval Vulgar Greek Literature (1100–1669) Vols. 1–14. Vols 15- under I. Kazazes.)] (in Greek), Thessaloniki: Centre for the Greek language Online edition (abbreviations) Printed edition 2022: 22 vols.)