ναρκωτικός

Ancient Greek

Etymology

From νάρκωσις (nárkōsis).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /nar.kɔː.ti.kós/ → /nar.ko.tiˈkos/ → /nar.ko.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /nar.kɔː.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /nar.ko.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /nar.ko.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /nar.ko.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /nar.ko.tiˈkos/

Adjective

ναρκωτῐκός • (narkōtikós) m (feminine ναρκωτῐκή, neuter ναρκωτῐκόν); first/second declension

1. making stiff or numb, narcotic

Declension

First and second declension of ναρκωτῐκός; ναρκωτῐκή; ναρκωτῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ναρκωτῐκός narkōtikós	ναρκωτῐκή narkōtikḗ	ναρκωτῐκόν narkōtikón		ναρκωτῐκώ narkōtikṓ	ναρκωτῐκᾱ́ narkōtikā́	ναρκωτῐκώ narkōtikṓ		ναρκωτῐκοί narkōtikoí	ναρκωτῐκαί narkōtikaí	ναρκωτῐκᾰ́ narkōtiká
Genitive		ναρκωτῐκοῦ narkōtikoû	ναρκωτῐκῆς narkōtikês	ναρκωτῐκοῦ narkōtikoû		ναρκωτῐκοῖν narkōtikoîn	ναρκωτῐκαῖν narkōtikaîn	ναρκωτῐκοῖν narkōtikoîn		ναρκωτῐκῶν narkōtikôn	ναρκωτῐκῶν narkōtikôn	ναρκωτῐκῶν narkōtikôn
Dative		ναρκωτῐκῷ narkōtikôi	ναρκωτῐκῇ narkōtikêi	ναρκωτῐκῷ narkōtikôi		ναρκωτῐκοῖν narkōtikoîn	ναρκωτῐκαῖν narkōtikaîn	ναρκωτῐκοῖν narkōtikoîn		ναρκωτῐκοῖς narkōtikoîs	ναρκωτῐκαῖς narkōtikaîs	ναρκωτῐκοῖς narkōtikoîs
Accusative		ναρκωτῐκόν narkōtikón	ναρκωτῐκήν narkōtikḗn	ναρκωτῐκόν narkōtikón		ναρκωτῐκώ narkōtikṓ	ναρκωτῐκᾱ́ narkōtikā́	ναρκωτῐκώ narkōtikṓ		ναρκωτῐκούς narkōtikoús	ναρκωτῐκᾱ́ς narkōtikā́s	ναρκωτῐκᾰ́ narkōtiká
Vocative		ναρκωτῐκέ narkōtiké	ναρκωτῐκή narkōtikḗ	ναρκωτῐκόν narkōtikón		ναρκωτῐκώ narkōtikṓ	ναρκωτῐκᾱ́ narkōtikā́	ναρκωτῐκώ narkōtikṓ		ναρκωτῐκοί narkōtikoí	ναρκωτῐκαί narkōtikaí	ναρκωτῐκᾰ́ narkōtiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ναρκωτῐκῶς narkōtikôs				ναρκωτῐκώτερος narkōtikṓteros				ναρκωτῐκώτᾰτος narkōtikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “ναρκωτικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ναρκωτικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ναρκωτικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• “narcotic”, in The Century Dictionary […], New York, N.Y.: The Century Co., 1911, →OCLC.

Greek

Etymology

From Ancient Greek ναρκῶ (narkô).

Pronunciation

• IPA^(key): [naɾkɔtiˈkɔs]

Adjective

ναρκωτικός • (narkotikós) m (feminine ναρκωτική, neuter ναρκωτικό)

1. narcotic

Declension

Declension of ναρκωτικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ναρκωτικός (narkotikós)	ναρκωτική (narkotikí)	ναρκωτικό (narkotikó)		ναρκωτικοί (narkotikoí)	ναρκωτικές (narkotikés)	ναρκωτικά (narkotiká)
genitive	ναρκωτικού (narkotikoú)	ναρκωτικής (narkotikís)	ναρκωτικού (narkotikoú)		ναρκωτικών (narkotikón)	ναρκωτικών (narkotikón)	ναρκωτικών (narkotikón)
accusative	ναρκωτικό (narkotikó)	ναρκωτική (narkotikí)	ναρκωτικό (narkotikó)		ναρκωτικούς (narkotikoús)	ναρκωτικές (narkotikés)	ναρκωτικά (narkotiká)
vocative	ναρκωτικέ (narkotiké)	ναρκωτική (narkotikí)	ναρκωτικό (narkotikó)		ναρκωτικοί (narkotikoí)	ναρκωτικές (narkotikés)	ναρκωτικά (narkotiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ναρκωτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ναρκωτικός, etc.)