ναρκωτικός

Ancient Greek

Etymology

From νάρκωσις (nárkōsis).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /nar.kɔː.ti.kós/ → /nar.ko.tiˈkos/ → /nar.ko.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /nar.kɔː.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /nar.ko.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /nar.ko.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /nar.ko.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /nar.ko.tiˈkos/

Adjective

ναρκωτῐκός • (narkōtĭkós) m (feminine ναρκωτῐκή, neuter ναρκωτῐκόν); first/second declension

1. making stiff or numb, narcotic

Declension

First and second declension of ναρκωτῐκός; ναρκωτῐκή; ναρκωτῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ναρκωτῐκός narkōtĭkós	ναρκωτῐκή narkōtĭkḗ	ναρκωτῐκόν narkōtĭkón		ναρκωτῐκώ narkōtĭkṓ	ναρκωτῐκᾱ́ narkōtĭkā́	ναρκωτῐκώ narkōtĭkṓ		ναρκωτῐκοί narkōtĭkoí	ναρκωτῐκαί narkōtĭkaí	ναρκωτῐκᾰ́ narkōtĭkắ
Genitive		ναρκωτῐκοῦ narkōtĭkoû	ναρκωτῐκῆς narkōtĭkês	ναρκωτῐκοῦ narkōtĭkoû		ναρκωτῐκοῖν narkōtĭkoîn	ναρκωτῐκαῖν narkōtĭkaîn	ναρκωτῐκοῖν narkōtĭkoîn		ναρκωτῐκῶν narkōtĭkôn	ναρκωτῐκῶν narkōtĭkôn	ναρκωτῐκῶν narkōtĭkôn
Dative		ναρκωτῐκῷ narkōtĭkôi	ναρκωτῐκῇ narkōtĭkêi	ναρκωτῐκῷ narkōtĭkôi		ναρκωτῐκοῖν narkōtĭkoîn	ναρκωτῐκαῖν narkōtĭkaîn	ναρκωτῐκοῖν narkōtĭkoîn		ναρκωτῐκοῖς narkōtĭkoîs	ναρκωτῐκαῖς narkōtĭkaîs	ναρκωτῐκοῖς narkōtĭkoîs
Accusative		ναρκωτῐκόν narkōtĭkón	ναρκωτῐκήν narkōtĭkḗn	ναρκωτῐκόν narkōtĭkón		ναρκωτῐκώ narkōtĭkṓ	ναρκωτῐκᾱ́ narkōtĭkā́	ναρκωτῐκώ narkōtĭkṓ		ναρκωτῐκούς narkōtĭkoús	ναρκωτῐκᾱ́ς narkōtĭkā́s	ναρκωτῐκᾰ́ narkōtĭkắ
Vocative		ναρκωτῐκέ narkōtĭké	ναρκωτῐκή narkōtĭkḗ	ναρκωτῐκόν narkōtĭkón		ναρκωτῐκώ narkōtĭkṓ	ναρκωτῐκᾱ́ narkōtĭkā́	ναρκωτῐκώ narkōtĭkṓ		ναρκωτῐκοί narkōtĭkoí	ναρκωτῐκαί narkōtĭkaí	ναρκωτῐκᾰ́ narkōtĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ναρκωτῐκῶς narkōtĭkôs				ναρκωτῐκώτερος narkōtĭkṓteros				ναρκωτῐκώτᾰτος narkōtĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “ναρκωτικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ναρκωτικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ναρκωτικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• William Dwight Whitney, Benjamin E[li] Smith, editors (1911), “narcotic”, in The Century Dictionary […], New York, N.Y.: The Century Co., →OCLC.

Greek

Etymology

From Ancient Greek ναρκῶ (narkô).

Pronunciation

• IPA^(key): [naɾkɔtiˈkɔs]

Adjective

ναρκωτικός • (narkotikós) m (feminine ναρκωτική, neuter ναρκωτικό)

1. narcotic

Declension

Declension of ναρκωτικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ναρκωτικός (narkotikós)	ναρκωτική (narkotikí)	ναρκωτικό (narkotikó)		ναρκωτικοί (narkotikoí)	ναρκωτικές (narkotikés)	ναρκωτικά (narkotiká)
genitive	ναρκωτικού (narkotikoú)	ναρκωτικής (narkotikís)	ναρκωτικού (narkotikoú)		ναρκωτικών (narkotikón)	ναρκωτικών (narkotikón)	ναρκωτικών (narkotikón)
accusative	ναρκωτικό (narkotikó)	ναρκωτική (narkotikí)	ναρκωτικό (narkotikó)		ναρκωτικούς (narkotikoús)	ναρκωτικές (narkotikés)	ναρκωτικά (narkotiká)
vocative	ναρκωτικέ (narkotiké)	ναρκωτική (narkotikí)	ναρκωτικό (narkotikó)		ναρκωτικοί (narkotikoí)	ναρκωτικές (narkotikés)	ναρκωτικά (narkotiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ναρκωτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ναρκωτικός, etc.)