μπουμπουνίζω

Greek

Etymology

Onomatopoeic.

Pronunciation

• IPA^(key): /bu.buˈni.zo/
• Hyphenation: μπου‧μπου‧νί‧ζω

Verb

μπουμπουνίζω • (boumpounízo) (past μπουμπούνισα, passive —)

1. (intransitive, sometimes impersonal) to rumble (to make a low, heavy, continuous sound)

   Synonym: βροντάω (vrontáo)

2. (transitive) to get rumbling (:a fire, by adding more fuel)
3. (transitive, familiar) to slug, to wallop (to hit very hard; to strike heavily)

Conjugation

μπουμπουνίζω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	μπουμπουνίζω	μπουμπουνίσω
2 sg	μπουμπουνίζεις	μπουμπουνίσεις
3 sg	μπουμπουνίζει	μπουμπουνίσει
1 pl	μπουμπουνίζουμε, [‑ομε]	μπουμπουνίσουμε, [‑ομε]
2 pl	μπουμπουνίζετε	μπουμπουνίσετε
3 pl	μπουμπουνίζουν(ε)	μπουμπουνίσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	μπουμπούνιζα	μπουμπούνισα
2 sg	μπουμπούνιζες	μπουμπούνισες
3 sg	μπουμπούνιζε	μπουμπούνισε
1 pl	μπουμπουνίζαμε	μπουμπουνίσαμε
2 pl	μπουμπουνίζατε	μπουμπουνίσατε
3 pl	μπουμπούνιζαν, μπουμπουνίζαν(ε)	μπουμπούνισαν, μπουμπουνίσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα μπουμπουνίζω ➤	θα μπουμπουνίσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα μπουμπουνίζεις, …	θα μπουμπουνίσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … μπουμπουνίσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … μπουμπουνίσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … μπουμπουνίσει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	μπουμπούνιζε	μπουμπούνισε
2 pl	μπουμπουνίζετε	μπουμπουνίστε
Other forms
Active present participle ➤	μπουμπουνίζοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας μπουμπουνίσει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	μπουμπουνίσει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• μπουμπουνητό n (boumpounitó)
• μπουμπούνισμα n (boumpoúnisma)