μοναδικός
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek μοναδικός (monadikós), from μονάς (monás).
Adjective
[edit]μοναδικός • (monadikós) m (feminine μοναδική, neuter μοναδικό)
Declension
[edit]Declension of μοναδικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | μοναδικός • | μοναδική • | μοναδικό • | μοναδικοί • | μοναδικές • | μοναδικά • |
| genitive | μοναδικού • | μοναδικής • | μοναδικού • | μοναδικών • | μοναδικών • | μοναδικών • |
| accusative | μοναδικό • | μοναδική • | μοναδικό • | μοναδικούς • | μοναδικές • | μοναδικά • |
| vocative | μοναδικέ • | μοναδική • | μοναδικό • | μοναδικοί • | μοναδικές • | μοναδικά • |
Related terms
[edit]- μόνος (mónos)