μισακάρης

Greek

Etymology

μισακ(ός) (misak(ós), “divided into two halves”) +‎ -άρης (-áris).

Noun

μισακάρης • (misakáris) m (plural μισακάρηδες, feminine μισακάρισσα)

1. (historical) a farmer who cultivates part of the land of another (usually a large) landowner in return for a share of the crop (usually half); tenant farmer

Declension

Declension of μισακάρης

	singular	plural
nominative	μισακάρης (misakáris)	μισακάρηδες (misakárides)
genitive	μισακάρη (misakári)	μισακάρηδων (misakáridon)
accusative	μισακάρη (misakári)	μισακάρηδες (misakárides)
vocative	μισακάρη (misakári)	μισακάρηδες (misakárides)