μηδενισμός

Greek

Etymology

From μηδέν (midén, “zero, nil”) +‎ -ισμός (-ismós, “-ism”), a calque of French nihilisme. First attested 1820.

Noun

μηδενισμός • (midenismós) m (plural μηδενισμοί)

1. (mathematics) cancelling out (UK), canceling out (US)
2. the fact of being given zero marks
3. (philosophy) nihilism (extreme scepticism)

Declension

Declension of μηδενισμός

	singular	plural
nominative	μηδενισμός (midenismós)	μηδενισμοί (midenismoí)
genitive	μηδενισμού (midenismoú)	μηδενισμών (midenismón)
accusative	μηδενισμό (midenismó)	μηδενισμούς (midenismoús)
vocative	μηδενισμέ (midenismé)	μηδενισμοί (midenismoí)

plural forms are less common

Related terms

• see: μηδέν n (midén, “zero”)

Further reading

• μηδενισμός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language