μεταρρυθμιστής

Greek

Etymology

μεταρρυθμ- (metarrythm-, “to reform”) +‎ -ιστής (-istís, “-ist, -er”), religious term is a calque of German Reformator. First attested 1871.

Noun

μεταρρυθμιστής • (metarrythmistís) m (plural μεταρρυθμιστές, feminine μεταρρυθμίστρια)

1. reformer, reformist
2. (religion) follower of the Reformation

Declension

Declension of μεταρρυθμιστής

	singular	plural
nominative	μεταρρυθμιστής (metarrythmistís)	μεταρρυθμιστές (metarrythmistés)
genitive	μεταρρυθμιστή (metarrythmistí)	μεταρρυθμιστών (metarrythmistón)
accusative	μεταρρυθμιστή (metarrythmistí)	μεταρρυθμιστές (metarrythmistés)
vocative	μεταρρυθμιστή (metarrythmistí)	μεταρρυθμιστές (metarrythmistés)

Related terms

• see: μεταρρυθμίζω (metarrythmízo, “to reform”)