Jump to content

ματαιότης

From Wiktionary, the free dictionary

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From μᾰ́ταιος (mátaios, empty) +‎ -της (-tēs).

Pronunciation

[edit]
 

Noun

[edit]

μᾰταιότης (mataiótēsf (genitive μᾰταιότητος); third declension

  1. emptiness, purposelessness, futility

Inflection

[edit]

References

[edit]

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek ματαιότης (mataiótēs).

Noun

[edit]

ματαιότης (mataiótisf

  1. Katharevousa form of ματαιότητα (mataiótita)
    ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης
    mataiótis mataiotíton, ta pánta mataiótis
    Vanity of vanities; all is vanity. (Ecclesiastes)