μαντήλα
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Byzantine Greek μαντήλη (mantḗlē), μανδίλιον (mandílion), μαντίλιον (mantílion), μανδήλη (mandḗlē, “cloth, hand towel, handkerchief, tablecloth”), from Latin mantēle, mantēlium.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]μαντήλα • (mantíla) f (plural μαντήλες)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | μαντήλα (mantíla) | μαντήλες (mantíles) |
| genitive | μαντήλας (mantílas) | - |
| accusative | μαντήλα (mantíla) | μαντήλες (mantíles) |
| vocative | μαντήλα (mantíla) | μαντήλες (mantíles) |
Synonyms
[edit]Related terms
[edit]- μαντήλι n (mantíli, “small headscarf”)
- κεφαλομάντηλο n (kefalomántilo, “Cretan headband”)
References
[edit]- ^ Kriaras, Emmanuel (1995) Νέο ελληνικό λεξικό της σύγχρονης δημοτικής γλώσσας [Modern Greek Dictionary of the Contemporary Demotic Language, Written and Spoken], Athens: Ekdotike Athenon