μαγικός

Ancient Greek

Etymology

From μάγος (mágos) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ma.ɡi.kós/ → /ma.ʝiˈkos/ → /ma.ʝiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ma.ɡi.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ma.ɡiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ma.ʝiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ma.ʝiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ma.ʝiˈkos/

Adjective

μᾰγῐκός • (măgĭkós) m (feminine μᾰγῐκή, neuter μᾰγῐκόν); first/second declension

1. magical
2. skilled in magic

Declension

First and second declension of μᾰγῐκός; μᾰγῐκή; μᾰγῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μᾰγῐκός măgĭkós	μᾰγῐκή măgĭkḗ	μᾰγῐκόν măgĭkón		μᾰγῐκώ măgĭkṓ	μᾰγῐκᾱ́ măgĭkā́	μᾰγῐκώ măgĭkṓ		μᾰγῐκοί măgĭkoí	μᾰγῐκαί măgĭkaí	μᾰγῐκᾰ́ măgĭkắ
Genitive		μᾰγῐκοῦ măgĭkoû	μᾰγῐκῆς măgĭkês	μᾰγῐκοῦ măgĭkoû		μᾰγῐκοῖν măgĭkoîn	μᾰγῐκαῖν măgĭkaîn	μᾰγῐκοῖν măgĭkoîn		μᾰγῐκῶν măgĭkôn	μᾰγῐκῶν măgĭkôn	μᾰγῐκῶν măgĭkôn
Dative		μᾰγῐκῷ măgĭkôi	μᾰγῐκῇ măgĭkêi	μᾰγῐκῷ măgĭkôi		μᾰγῐκοῖν măgĭkoîn	μᾰγῐκαῖν măgĭkaîn	μᾰγῐκοῖν măgĭkoîn		μᾰγῐκοῖς măgĭkoîs	μᾰγῐκαῖς măgĭkaîs	μᾰγῐκοῖς măgĭkoîs
Accusative		μᾰγῐκόν măgĭkón	μᾰγῐκήν măgĭkḗn	μᾰγῐκόν măgĭkón		μᾰγῐκώ măgĭkṓ	μᾰγῐκᾱ́ măgĭkā́	μᾰγῐκώ măgĭkṓ		μᾰγῐκούς măgĭkoús	μᾰγῐκᾱ́ς măgĭkā́s	μᾰγῐκᾰ́ măgĭkắ
Vocative		μᾰγῐκέ măgĭké	μᾰγῐκή măgĭkḗ	μᾰγῐκόν măgĭkón		μᾰγῐκώ măgĭkṓ	μᾰγῐκᾱ́ măgĭkā́	μᾰγῐκώ măgĭkṓ		μᾰγῐκοί măgĭkoí	μᾰγῐκαί măgĭkaí	μᾰγῐκᾰ́ măgĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μᾰγῐκῶς măgĭkôs				μᾰγῐκώτερος măgĭkṓteros				μᾰγῐκώτᾰτος măgĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Mariupol Greek: маико (maiko)

See also

• Μαγικός (Magikós, “Magian”)

Further reading

• μαγικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “μαγικός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “μαγικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

From Ancient Greek μαγικός (magikós). By surface analysis, μάγος (mágos) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /ma.ʝiˈkos/

Adjective

μαγικός • (magikós) m (feminine μαγική, neuter μαγικό)

1. magic, magical

Declension

Declension of μαγικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	μαγικός (magikós)	μαγική (magikí)	μαγικό (magikó)		μαγικοί (magikoí)	μαγικές (magikés)	μαγικά (magiká)
genitive	μαγικού (magikoú)	μαγικής (magikís)	μαγικού (magikoú)		μαγικών (magikón)	μαγικών (magikón)	μαγικών (magikón)
accusative	μαγικό (magikó)	μαγική (magikí)	μαγικό (magikó)		μαγικούς (magikoús)	μαγικές (magikés)	μαγικά (magiká)
vocative	μαγικέ (magiké)	μαγική (magikí)	μαγικό (magikó)		μαγικοί (magikoí)	μαγικές (magikés)	μαγικά (magiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μαγικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μαγικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative μαγικότερος (magikóteros) μαγικότερη (magikóteri) μαγικότερο (magikótero) μαγικότεροι (magikóteroi) μαγικότερες (magikóteres) μαγικότερα (magikótera) genitive μαγικότερου (magikóterou) μαγικότερης (magikóteris) μαγικότερου (magikóterou) μαγικότερων (magikóteron) μαγικότερων (magikóteron) μαγικότερων (magikóteron) accusative μαγικότερο (magikótero) μαγικότερη (magikóteri) μαγικότερο (magikótero) μαγικότερους (magikóterous) μαγικότερες (magikóteres) μαγικότερα (magikótera) vocative μαγικότερε (magikótere) μαγικότερη (magikóteri) μαγικότερο (magikótero) μαγικότεροι (magikóteroi) μαγικότερες (magikóteres) μαγικότερα (magikótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο μαγικότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative μαγικότατος (magikótatos) μαγικότατη (magikótati) μαγικότατο (magikótato) μαγικότατοι (magikótatoi) μαγικότατες (magikótates) μαγικότατα (magikótata) genitive μαγικότατου (magikótatou) μαγικότατης (magikótatis) μαγικότατου (magikótatou) μαγικότατων (magikótaton) μαγικότατων (magikótaton) μαγικότατων (magikótaton) accusative μαγικότατο (magikótato) μαγικότατη (magikótati) μαγικότατο (magikótato) μαγικότατους (magikótatous) μαγικότατες (magikótates) μαγικότατα (magikótata) vocative μαγικότατε (magikótate) μαγικότατη (magikótati) μαγικότατο (magikótato) μαγικότατοι (magikótatoi) μαγικότατες (magikótates) μαγικότατα (magikótata)