λυκάνθρωπος

Ancient Greek

Etymology

From λύκος (lúkos, “wolf”) +‎ ἄνθρωπος (ánthrōpos, “man, human”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ly.kán.tʰrɔː.pos/ → /lyˈkan.θro.pos/ → /liˈkan.θro.pos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ly.kán.tʰrɔː.pos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lyˈkan.tʰro.pos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /lyˈkan.θro.pos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lyˈkan.θro.pos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /liˈkan.θro.pos/

Noun

λῠκάνθρωπος • (lŭkánthrōpos) m or f (genitive λῠκανθρώπου); second declension

1. werewolf, lycanthrope

Inflection

Second declension of ὁ, ἡ λῠκάνθρωπος; τοῦ, τῆς λῠκανθρώπου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ, ἡ λῠκάνθρωπος ho, hē lŭkánthrōpos	τὼ λῠκανθρώπω tṑ lŭkanthrṓpō	οἱ, αἱ λῠκάνθρωποι hoi, hai lŭkánthrōpoi
Genitive	τοῦ, τῆς λῠκανθρώπου toû, tês lŭkanthrṓpou	τοῖν λῠκανθρώποιν toîn lŭkanthrṓpoin	τῶν λῠκανθρώπων tôn lŭkanthrṓpōn
Dative	τῷ, τῇ λῠκανθρώπῳ tôi, têi lŭkanthrṓpōi	τοῖν λῠκανθρώποιν toîn lŭkanthrṓpoin	τοῖς, ταῖς λῠκανθρώποις toîs, taîs lŭkanthrṓpois
Accusative	τὸν, τὴν λῠκάνθρωπον tòn, tḕn lŭkánthrōpon	τὼ λῠκανθρώπω tṑ lŭkanthrṓpō	τοὺς, τᾱ̀ς λῠκανθρώπους toùs, tā̀s lŭkanthrṓpous
Vocative	λῠκάνθρωπε lŭkánthrōpe	λῠκανθρώπω lŭkanthrṓpō	λῠκάνθρωποι lŭkánthrōpoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• λυκανθρωπίᾱ (lukanthrōpíā)

Descendants

• → English: lycanthrope
• → French: lycanthrope
• Greek: λυκάνθρωπος (lykánthropos)
• → Latin: lycanthrōpus

Further reading

• “λυκάνθρωπος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• λυκάνθρωπος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Etymology

From λύκος (lýkos, “wolf”) +‎ άνθρωπος (ánthropos, “man, human”).

Pronunciation

• IPA^(key): /liˈkanθɾopos/
• Hyphenation: λυ‧κάν‧θρω‧πος

Noun

λυκάνθρωπος • (lykánthropos) m (plural λυκάνθρωποι)

1. (mythology) werewolf (person who is transformed or can transform into a wolf)

   Το μόνο πράγμα που μπορεί να σκοτώσει τον λυκάνθρωπο είναι μια ασημένια σφαίρα.

   To móno prágma pou boreí na skotósei ton lykánthropo eínai mia asiménia sfaíra.

   The only thing that can kill a werewolf is a silver bullet.

2. (psychology, rare) person suffering from lycanthropy (delusion in which they believe they are a wolf)

Declension

Declension of λυκάνθρωπος

	singular	plural
nominative	λυκάνθρωπος (lykánthropos)	λυκάνθρωποι (lykánthropoi)
genitive	λυκάνθρωπου (lykánthropou) λυκανθρώπου (lykanthrópou)	λυκάνθρωπων (lykánthropon) λυκανθρώπων (lykanthrópon)
accusative	λυκάνθρωπο (lykánthropo)	λυκάνθρωπους (lykánthropous) λυκανθρώπους (lykanthrópous)
vocative	λυκάνθρωπε (lykánthrope)	λυκάνθρωποι (lykánthropoi)

Second forms are formal. 

Related terms

• λυκανθρωπία f (lykanthropía, “lycanthropy”)