λυθείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ly.tʰěːs/ → /lyˈθis/ → /liˈθis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ly.tʰěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lyˈtʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /lyˈθis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lyˈθis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /liˈθis/

Participle

λυθείς • (lutheís) m (feminine λῠθεῖσᾰ, neuter λῠθέν); first/third declension

1. aorist passive participle of λῡ́ω (lū́ō)

Inflection

First and third declension of λῠθείς; λῠθεῖσᾰ; λῠθέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		λῠθείς lŭtheís	λῠθεῖσᾰ lŭtheîsă	λῠθέν lŭthén		λῠθέντε lŭthénte	λῠθείσᾱ lŭtheísā	λῠθέντε lŭthénte		λῠθέντες lŭthéntes	λῠθεῖσαι lŭtheîsai	λῠθέντᾰ lŭthéntă
Genitive		λῠθέντος lŭthéntos	λῠθείσης lŭtheísēs	λῠθέντος lŭthéntos		λῠθέντοιν lŭthéntoin	λῠθείσαιν lŭtheísain	λῠθέντοιν lŭthéntoin		λῠθέντων lŭthéntōn	λῠθεισῶν lŭtheisôn	λῠθέντων lŭthéntōn
Dative		λῠθέντῐ lŭthéntĭ	λῠθείσῃ lŭtheísēi	λῠθέντῐ lŭthéntĭ		λῠθέντοιν lŭthéntoin	λῠθείσαιν lŭtheísain	λῠθέντοιν lŭthéntoin		λῠθεῖσῐ / λῠθεῖσῐν lŭtheîsĭ(n)	λῠθείσαις lŭtheísais	λῠθεῖσῐ / λῠθεῖσῐν lŭtheîsĭ(n)
Accusative		λῠθέντᾰ lŭthéntă	λῠθεῖσᾰν lŭtheîsăn	λῠθέν lŭthén		λῠθέντε lŭthénte	λῠθείσᾱ lŭtheísā	λῠθέντε lŭthénte		λῠθέντᾰς lŭthéntăs	λῠθείσᾱς lŭtheísās	λῠθέντᾰ lŭthéntă
Vocative		λῠθείς lŭtheís	λῠθεῖσᾰ lŭtheîsă	λῠθέν lŭthén		λῠθέντε lŭthénte	λῠθείσᾱ lŭtheísā	λῠθέντε lŭthénte		λῠθέντες lŭthéntes	λῠθεῖσαι lŭtheîsai	λῠθέντᾰ lŭthéntă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		λῠθέντως lŭthéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /liˈθis/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: λυ‧θείς

Verb

λυθείς • (lytheís)

1. second-person singular dependent passive of λύνω (lýno)