Jump to content

λογομαχέω

From Wiktionary, the free dictionary

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From λόγος (lógos) +‎ μάχη (mákhē) +‎ -έω (-éō)

Pronunciation

[edit]
 

Verb

[edit]

λογομαχέω • (logomakhéō)

  1. to fight, quarrel, war, dispute about words
    Synonym: φωνομαχέω (phōnomakhéō)

Conjugation

[edit]
   Present: λογομαχέω, λογομαχέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λογομαχέω λογομαχέεις λογομαχέει λογομαχέετον λογομαχέετον λογομαχέομεν λογομαχέετε λογομαχέουσῐ(ν)
subjunctive λογομαχέω λογομαχέῃς λογομαχέῃ λογομαχέητον λογομαχέητον λογομαχέωμεν λογομαχέητε λογομαχέωσῐ(ν)
optative λογομαχέοιμῐ λογομαχέοις λογομαχέοι λογομαχέοιτον λογομαχεοίτην λογομαχέοιμεν λογομαχέοιτε λογομαχέοιεν
imperative   λογομάχεε λογομαχεέτω λογομαχέετον λογομαχεέτων   λογομαχέετε λογομαχεόντων
middle/
passive 		indicative λογομαχέομαι λογομαχέῃ,
λογομαχέει 		λογομαχέεται λογομαχέεσθον λογομαχέεσθον λογομαχεόμεθᾰ λογομαχέεσθε λογομαχέονται
subjunctive λογομαχέωμαι λογομαχέῃ λογομαχέηται λογομαχέησθον λογομαχέησθον λογομαχεώμεθᾰ λογομαχέησθε λογομαχέωνται
optative λογομαχεοίμην λογομαχέοιο λογομαχέοιτο λογομαχέοισθον λογομαχεοίσθην λογομαχεοίμεθᾰ λογομαχέοισθε λογομαχέοιντο
imperative   λογομαχέου λογομαχεέσθω λογομαχέεσθον λογομαχεέσθων   λογομαχέεσθε λογομαχεέσθων
active middle/passive
infinitive λογομαχέειν λογομαχέεσθαι
participle m λογομαχέων λογομαχεόμενος
f λογομαχέουσᾰ λογομαχεομένη
n λογομαχέον λογομαχεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: λογομαχῶ, λογομαχοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λογομαχῶ λογομαχεῖς λογομαχεῖ λογομαχεῖτον λογομαχεῖτον λογομαχοῦμεν λογομαχεῖτε λογομαχοῦσῐ(ν)
subjunctive λογομαχῶ λογομαχῇς λογομαχῇ λογομαχῆτον λογομαχῆτον λογομαχῶμεν λογομαχῆτε λογομαχῶσῐ(ν)
optative λογομαχοίην,
λογομαχοῖμῐ 		λογομαχοίης,
λογομαχοῖς 		λογομαχοίη,
λογομαχοῖ 		λογομαχοῖτον,
λογομαχοίητον 		λογομαχοίτην,
λογομαχοιήτην 		λογομαχοῖμεν,
λογομαχοίημεν 		λογομαχοῖτε,
λογομαχοίητε 		λογομαχοῖεν,
λογομαχοίησᾰν
imperative   λογομάχει λογομαχείτω λογομαχεῖτον λογομαχείτων   λογομαχεῖτε λογομαχούντων
middle/
passive 		indicative λογομαχοῦμαι λογομαχεῖ,
λογομαχῇ 		λογομαχεῖται λογομαχεῖσθον λογομαχεῖσθον λογομαχούμεθᾰ λογομαχεῖσθε λογομαχοῦνται
subjunctive λογομαχῶμαι λογομαχῇ λογομαχῆται λογομαχῆσθον λογομαχῆσθον λογομαχώμεθᾰ λογομαχῆσθε λογομαχῶνται
optative λογομαχοίμην λογομαχοῖο λογομαχοῖτο λογομαχοῖσθον λογομαχοίσθην λογομαχοίμεθᾰ λογομαχοῖσθε λογομαχοῖντο
imperative   λογομαχοῦ λογομαχείσθω λογομαχεῖσθον λογομαχείσθων   λογομαχεῖσθε λογομαχείσθων
active middle/passive
infinitive λογομαχεῖν λογομαχεῖσθαι
participle m λογομαχῶν λογομαχούμενος
f λογομαχοῦσᾰ λογομαχουμένη
n λογομαχοῦν λογομαχούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐλογομάχεον, ἐλογομαχεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλογομάχεον ἐλογομάχεες ἐλογομάχεε(ν) ἐλογομαχέετον ἐλογομαχεέτην ἐλογομαχέομεν ἐλογομαχέετε ἐλογομάχεον
middle/
passive 		indicative ἐλογομαχεόμην ἐλογομαχέου ἐλογομαχέετο ἐλογομαχέεσθον ἐλογομαχεέσθην ἐλογομαχεόμεθᾰ ἐλογομαχέεσθε ἐλογομαχέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐλογομάχουν, ἐλογομαχούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλογομάχουν ἐλογομάχεις ἐλογομάχει ἐλογομαχεῖτον ἐλογομαχείτην ἐλογομαχοῦμεν ἐλογομαχεῖτε ἐλογομάχουν
middle/
passive 		indicative ἐλογομαχούμην ἐλογομαχοῦ ἐλογομαχεῖτο ἐλογομαχεῖσθον ἐλογομαχείσθην ἐλογομαχούμεθᾰ ἐλογομαχεῖσθε ἐλογομαχοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: λογομαχήσω, λογομαχήσομαι, λογομαχηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λογομαχήσω λογομαχήσεις λογομαχήσει λογομαχήσετον λογομαχήσετον λογομαχήσομεν λογομαχήσετε λογομαχήσουσῐ(ν)
optative λογομαχήσοιμῐ λογομαχήσοις λογομαχήσοι λογομαχήσοιτον λογομαχησοίτην λογομαχήσοιμεν λογομαχήσοιτε λογομαχήσοιεν
middle indicative λογομαχήσομαι λογομαχήσῃ,
λογομαχήσει 		λογομαχήσεται λογομαχήσεσθον λογομαχήσεσθον λογομαχησόμεθᾰ λογομαχήσεσθε λογομαχήσονται
optative λογομαχησοίμην λογομαχήσοιο λογομαχήσοιτο λογομαχήσοισθον λογομαχησοίσθην λογομαχησοίμεθᾰ λογομαχήσοισθε λογομαχήσοιντο
passive indicative λογομαχηθήσομαι λογομαχηθήσῃ λογομαχηθήσεται λογομαχηθήσεσθον λογομαχηθήσεσθον λογομαχηθησόμεθᾰ λογομαχηθήσεσθε λογομαχηθήσονται
optative λογομαχηθησοίμην λογομαχηθήσοιο λογομαχηθήσοιτο λογομαχηθήσοισθον λογομαχηθησοίσθην λογομαχηθησοίμεθᾰ λογομαχηθήσοισθε λογομαχηθήσοιντο
active middle passive
infinitive λογομαχήσειν λογομαχήσεσθαι λογομαχηθήσεσθαι
participle m λογομαχήσων λογομαχησόμενος λογομαχηθησόμενος
f λογομαχήσουσᾰ λογομαχησομένη λογομαχηθησομένη
n λογομαχῆσον λογομαχησόμενον λογομαχηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐλογομάχησᾰ, ἐλογομαχησᾰ́μην, ἐλογομαχήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλογομάχησᾰ ἐλογομάχησᾰς ἐλογομάχησε(ν) ἐλογομαχήσᾰτον ἐλογομαχησᾰ́την ἐλογομαχήσᾰμεν ἐλογομαχήσᾰτε ἐλογομάχησᾰν
subjunctive λογομαχήσω λογομαχήσῃς λογομαχήσῃ λογομαχήσητον λογομαχήσητον λογομαχήσωμεν λογομαχήσητε λογομαχήσωσῐ(ν)
optative λογομαχήσαιμῐ λογομαχήσειᾰς,
λογομαχήσαις 		λογομαχήσειε(ν),
λογομαχήσαι 		λογομαχήσαιτον λογομαχησαίτην λογομαχήσαιμεν λογομαχήσαιτε λογομαχήσειᾰν,
λογομαχήσαιεν
imperative   λογομάχησον λογομαχησᾰ́τω λογομαχήσᾰτον λογομαχησᾰ́των   λογομαχήσᾰτε λογομαχησᾰ́ντων
middle indicative ἐλογομαχησᾰ́μην ἐλογομαχήσω ἐλογομαχήσᾰτο ἐλογομαχήσᾰσθον ἐλογομαχησᾰ́σθην ἐλογομαχησᾰ́μεθᾰ ἐλογομαχήσᾰσθε ἐλογομαχήσᾰντο
subjunctive λογομαχήσωμαι λογομαχήσῃ λογομαχήσηται λογομαχήσησθον λογομαχήσησθον λογομαχησώμεθᾰ λογομαχήσησθε λογομαχήσωνται
optative λογομαχησαίμην λογομαχήσαιο λογομαχήσαιτο λογομαχήσαισθον λογομαχησαίσθην λογομαχησαίμεθᾰ λογομαχήσαισθε λογομαχήσαιντο
imperative   λογομάχησαι λογομαχησᾰ́σθω λογομαχήσᾰσθον λογομαχησᾰ́σθων   λογομαχήσᾰσθε λογομαχησᾰ́σθων
passive indicative ἐλογομαχήθην ἐλογομαχήθης ἐλογομαχήθη ἐλογομαχήθητον ἐλογομαχηθήτην ἐλογομαχήθημεν ἐλογομαχήθητε ἐλογομαχήθησᾰν
subjunctive λογομαχηθῶ λογομαχηθῇς λογομαχηθῇ λογομαχηθῆτον λογομαχηθῆτον λογομαχηθῶμεν λογομαχηθῆτε λογομαχηθῶσῐ(ν)
optative λογομαχηθείην λογομαχηθείης λογομαχηθείη λογομαχηθεῖτον,
λογομαχηθείητον 		λογομαχηθείτην,
λογομαχηθειήτην 		λογομαχηθεῖμεν,
λογομαχηθείημεν 		λογομαχηθεῖτε,
λογομαχηθείητε 		λογομαχηθεῖεν,
λογομαχηθείησᾰν
imperative   λογομαχήθητῐ λογομαχηθήτω λογομαχήθητον λογομαχηθήτων   λογομαχήθητε λογομαχηθέντων
active middle passive
infinitive λογομαχῆσαι λογομαχήσᾰσθαι λογομαχηθῆναι
participle m λογομαχήσᾱς λογομαχησᾰ́μενος λογομαχηθείς
f λογομαχήσᾱσᾰ λογομαχησᾰμένη λογομαχηθεῖσᾰ
n λογομαχῆσᾰν λογομαχησᾰ́μενον λογομαχηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: λελογομάχηκᾰ, λελογομάχημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λελογομάχηκᾰ λελογομάχηκᾰς λελογομάχηκε(ν) λελογομαχήκᾰτον λελογομαχήκᾰτον λελογομαχήκᾰμεν λελογομαχήκᾰτε λελογομαχήκᾱσῐ(ν)
subjunctive λελογομαχήκω λελογομαχήκῃς λελογομαχήκῃ λελογομαχήκητον λελογομαχήκητον λελογομαχήκωμεν λελογομαχήκητε λελογομαχήκωσῐ(ν)
optative λελογομαχήκοιμῐ,
λελογομαχηκοίην 		λελογομαχήκοις,
λελογομαχηκοίης 		λελογομαχήκοι,
λελογομαχηκοίη 		λελογομαχήκοιτον λελογομαχηκοίτην λελογομαχήκοιμεν λελογομαχήκοιτε λελογομαχήκοιεν
imperative   λελογομάχηκε λελογομαχηκέτω λελογομαχήκετον λελογομαχηκέτων   λελογομαχήκετε λελογομαχηκόντων
middle/
passive 		indicative λελογομάχημαι λελογομάχησαι λελογομάχηται λελογομάχησθον λελογομάχησθον λελογομαχήμεθᾰ λελογομάχησθε λελογομάχηνται
subjunctive λελογομαχημένος ὦ λελογομαχημένος ᾖς λελογομαχημένος ᾖ λελογομαχημένω ἦτον λελογομαχημένω ἦτον λελογομαχημένοι ὦμεν λελογομαχημένοι ἦτε λελογομαχημένοι ὦσῐ(ν)
optative λελογομαχημένος εἴην λελογομαχημένος εἴης λελογομαχημένος εἴη λελογομαχημένω εἴητον/εἶτον λελογομαχημένω εἰήτην/εἴτην λελογομαχημένοι εἴημεν/εἶμεν λελογομαχημένοι εἴητε/εἶτε λελογομαχημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   λελογομάχησο λελογομαχήσθω λελογομάχησθον λελογομαχήσθων   λελογομάχησθε λελογομαχήσθων
active middle/passive
infinitive λελογομαχηκέναι λελογομαχῆσθαι
participle m λελογομαχηκώς λελογομαχημένος
f λελογομαχηκυῖᾰ λελογομαχημένη
n λελογομαχηκός λελογομαχημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐλελογομαχήκειν, ἐλελογομαχήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλελογομαχήκειν,
ἐλελογομαχήκη 		ἐλελογομαχήκεις,
ἐλελογομαχήκης 		ἐλελογομαχήκει(ν) ἐλελογομαχήκετον ἐλελογομαχηκέτην ἐλελογομαχήκεμεν ἐλελογομαχήκετε ἐλελογομαχήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐλελογομαχήμην ἐλελογομάχησο ἐλελογομάχητο ἐλελογομάχησθον ἐλελογομαχήσθην ἐλελογομαχήμεθᾰ ἐλελογομάχησθε ἐλελογομάχηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
[edit]

Derived terms

[edit]

References

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=λογομαχέω&oldid=84084399"