Jump to content

λεπτύνω

From Wiktionary, the free dictionary

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From λεπτός (leptós, “thin”) +‎ -ῡ́νω (-ū́nō).[1]

Pronunciation

[edit]
 

Verb

[edit]

λεπτύ̄νω • (leptú̄nō)

  1. to make thin or meager
  2. to comminute, or liquefy food in digestion
    • Δανιήλ (Θεοδοτίων), 34 :
      ἐθεώρεις ἕως οὗ ἐτμήθη λίθος ἐξ ὄρους ἄνευ χειρῶν καὶ ἐπάταξε τὴν εἰκόνα ἐπὶ τοὺς πόδας τοὺς σιδηροῦς καὶ ὀστρακίνους καὶ ἐλέπτυνεν αὐτοὺς εἰς τέλος.
      etheṓreis héōs hoû etmḗthē líthos ex órous áneu kheirôn kaì epátaxe tḕn eikóna epì toùs pódas toùs sidēroûs kaì ostrakínous kaì eléptunen autoùs eis télos.
      Thou sawest till that a stone was cut out without hands, which smote the image upon his feet that were of iron and clay, and brake them to pieces.
    • Μοχλικός, 31 :
      Εἰ δὲ μὴ ἐμπέσοι, λεπτύνεται ἀνὰ χρόνον ἰσχίου καὶ μηροῦ καὶ κνήμης τὸ ἀντίον τοῦ ὀλισθήματος.
      Ei dè mḕ empésoi, leptúnetai anà khrónon iskhíou kaì mēroû kaì knḗmēs tò antíon toû olisthḗmatos.
      If not reduced, in the course of time the parts of the hips, thigh, and leg, opposite the dislocation, become attenuated.
  3. to thresh, winnow

Conjugation

[edit]
   Present: λεπτῡ́νω, λεπτῡ́νομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λεπτῡ́νω λεπτῡ́νεις λεπτῡ́νει λεπτῡ́νετον λεπτῡ́νετον λεπτῡ́νομεν λεπτῡ́νετε λεπτῡ́νουσῐ(ν)
subjunctive λεπτῡ́νω λεπτῡ́νῃς λεπτῡ́νῃ λεπτῡ́νητον λεπτῡ́νητον λεπτῡ́νωμεν λεπτῡ́νητε λεπτῡ́νωσῐ(ν)
optative λεπτῡ́νοιμῐ λεπτῡ́νοις λεπτῡ́νοι λεπτῡ́νοιτον λεπτῡνοίτην λεπτῡ́νοιμεν λεπτῡ́νοιτε λεπτῡ́νοιεν
imperative   λέπτῡνε λεπτῡνέτω λεπτῡ́νετον λεπτῡνέτων   λεπτῡ́νετε λεπτῡνόντων
middle/
passive 		indicative λεπτῡ́νομαι λεπτῡ́νῃ,
λεπτῡ́νει 		λεπτῡ́νεται λεπτῡ́νεσθον λεπτῡ́νεσθον λεπτῡνόμεθᾰ λεπτῡ́νεσθε λεπτῡ́νονται
subjunctive λεπτῡ́νωμαι λεπτῡ́νῃ λεπτῡ́νηται λεπτῡ́νησθον λεπτῡ́νησθον λεπτῡνώμεθᾰ λεπτῡ́νησθε λεπτῡ́νωνται
optative λεπτῡνοίμην λεπτῡ́νοιο λεπτῡ́νοιτο λεπτῡ́νοισθον λεπτῡνοίσθην λεπτῡνοίμεθᾰ λεπτῡ́νοισθε λεπτῡ́νοιντο
imperative   λεπτῡ́νου λεπτῡνέσθω λεπτῡ́νεσθον λεπτῡνέσθων   λεπτῡ́νεσθε λεπτῡνέσθων
active middle/passive
infinitive λεπτῡ́νειν λεπτῡ́νεσθαι
participle m λεπτῡ́νων λεπτῡνόμενος
f λεπτῡ́νουσᾰ λεπτῡνομένη
n λεπτῦνον λεπτῡνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐλέπτῡνον, ἐλεπτῡνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλέπτῡνον ἐλέπτῡνες ἐλέπτῡνε(ν) ἐλεπτῡ́νετον ἐλεπτῡνέτην ἐλεπτῡ́νομεν ἐλεπτῡ́νετε ἐλέπτῡνον
middle/
passive 		indicative ἐλεπτῡνόμην ἐλεπτῡ́νου ἐλεπτῡ́νετο ἐλεπτῡ́νεσθον ἐλεπτῡνέσθην ἐλεπτῡνόμεθᾰ ἐλεπτῡ́νεσθε ἐλεπτῡ́νοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: λεπτῠνέω, λεπτῠνέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λεπτῠνέω λεπτῠνέεις λεπτῠνέει λεπτῠνέετον λεπτῠνέετον λεπτῠνέομεν λεπτῠνέετε λεπτῠνέουσῐ(ν)
optative λεπτῠνέοιμῐ λεπτῠνέοις λεπτῠνέοι λεπτῠνέοιτον λεπτῠνεοίτην λεπτῠνέοιμεν λεπτῠνέοιτε λεπτῠνέοιεν
middle indicative λεπτῠνέομαι λεπτῠνέῃ,
λεπτῠνέει 		λεπτῠνέεται λεπτῠνέεσθον λεπτῠνέεσθον λεπτῠνεόμεθᾰ λεπτῠνέεσθε λεπτῠνέονται
optative λεπτῠνεοίμην λεπτῠνέοιο λεπτῠνέοιτο λεπτῠνέοισθον λεπτῠνεοίσθην λεπτῠνεοίμεθᾰ λεπτῠνέοισθε λεπτῠνέοιντο
active middle
infinitive λεπτῠνέειν λεπτῠνέεσθαι
participle m λεπτῠνέων λεπτῠνεόμενος
f λεπτῠνέουσᾰ λεπτῠνεομένη
n λεπτῠνέον λεπτῠνεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: λεπτῠνῶ, λεπτῠνοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λεπτῠνῶ λεπτῠνεῖς λεπτῠνεῖ λεπτῠνεῖτον λεπτῠνεῖτον λεπτῠνοῦμεν λεπτῠνεῖτε λεπτῠνοῦσῐ(ν)
optative λεπτῠνοίην,
λεπτῠνοῖμῐ 		λεπτῠνοίης,
λεπτῠνοῖς 		λεπτῠνοίη,
λεπτῠνοῖ 		λεπτῠνοῖτον,
λεπτῠνοίητον 		λεπτῠνοίτην,
λεπτῠνοιήτην 		λεπτῠνοῖμεν,
λεπτῠνοίημεν 		λεπτῠνοῖτε,
λεπτῠνοίητε 		λεπτῠνοῖεν,
λεπτῠνοίησᾰν
middle indicative λεπτῠνοῦμαι λεπτῠνῇ λεπτῠνεῖται λεπτῠνεῖσθον λεπτῠνεῖσθον λεπτῠνούμεθᾰ λεπτῠνεῖσθε λεπτῠνοῦνται
optative λεπτῠνοίμην λεπτῠνοῖο λεπτῠνοῖτο λεπτῠνοῖσθον λεπτῠνοίσθην λεπτῠνοίμεθᾰ λεπτῠνοῖσθε λεπτῠνοῖντο
active middle
infinitive λεπτῠνεῖν λεπτῠνεῖσθαι
participle m λεπτῠνῶν λεπτῠνούμενος
f λεπτῠνοῦσᾰ λεπτῠνουμένη
n λεπτῠνοῦν λεπτῠνούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐλέπτῡνᾰ, ἐλεπτῡνᾰ́μην, ἐλεπτῡ́νθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλέπτῡνᾰ ἐλέπτῡνᾰς ἐλέπτῡνε(ν) ἐλεπτῡ́νᾰτον ἐλεπτῡνᾰ́την ἐλεπτῡ́νᾰμεν ἐλεπτῡ́νᾰτε ἐλέπτῡνᾰν
subjunctive λεπτῡ́νω λεπτῡ́νῃς λεπτῡ́νῃ λεπτῡ́νητον λεπτῡ́νητον λεπτῡ́νωμεν λεπτῡ́νητε λεπτῡ́νωσῐ(ν)
optative λεπτῡ́ναιμῐ λεπτῡ́νειᾰς,
λεπτῡ́ναις 		λεπτῡ́νειε(ν),
λεπτῡ́ναι 		λεπτῡ́ναιτον λεπτῡναίτην λεπτῡ́ναιμεν λεπτῡ́ναιτε λεπτῡ́νειᾰν,
λεπτῡ́ναιεν
imperative   λέπτῡνον λεπτῡνᾰ́τω λεπτῡ́νᾰτον λεπτῡνᾰ́των   λεπτῡ́νᾰτε λεπτῡνᾰ́ντων
middle indicative ἐλεπτῡνᾰ́μην ἐλεπτῡ́νω ἐλεπτῡ́νᾰτο ἐλεπτῡ́νᾰσθον ἐλεπτῡνᾰ́σθην ἐλεπτῡνᾰ́μεθᾰ ἐλεπτῡ́νᾰσθε ἐλεπτῡ́νᾰντο
subjunctive λεπτῡ́νωμαι λεπτῡ́νῃ λεπτῡ́νηται λεπτῡ́νησθον λεπτῡ́νησθον λεπτῡνώμεθᾰ λεπτῡ́νησθε λεπτῡ́νωνται
optative λεπτῡναίμην λεπτῡ́ναιο λεπτῡ́ναιτο λεπτῡ́ναισθον λεπτῡναίσθην λεπτῡναίμεθᾰ λεπτῡ́ναισθε λεπτῡ́ναιντο
imperative   λέπτῡναι λεπτῡνᾰ́σθω λεπτῡ́νᾰσθον λεπτῡνᾰ́σθων   λεπτῡ́νᾰσθε λεπτῡνᾰ́σθων
passive indicative ἐλεπτῡ́νθην ἐλεπτῡ́νθης ἐλεπτῡ́νθη ἐλεπτῡ́νθητον ἐλεπτῡνθήτην ἐλεπτῡ́νθημεν ἐλεπτῡ́νθητε ἐλεπτῡ́νθησᾰν
subjunctive λεπτῡνθῶ λεπτῡνθῇς λεπτῡνθῇ λεπτῡνθῆτον λεπτῡνθῆτον λεπτῡνθῶμεν λεπτῡνθῆτε λεπτῡνθῶσῐ(ν)
optative λεπτῡνθείην λεπτῡνθείης λεπτῡνθείη λεπτῡνθεῖτον,
λεπτῡνθείητον 		λεπτῡνθείτην,
λεπτῡνθειήτην 		λεπτῡνθεῖμεν,
λεπτῡνθείημεν 		λεπτῡνθεῖτε,
λεπτῡνθείητε 		λεπτῡνθεῖεν,
λεπτῡνθείησᾰν
imperative   λεπτῡ́νθητῐ λεπτῡνθήτω λεπτῡ́νθητον λεπτῡνθήτων   λεπτῡ́νθητε λεπτῡνθέντων
active middle passive
infinitive λεπτῦναι λεπτῡ́νᾰσθαι λεπτῡνθῆναι
participle m λεπτῡ́νᾱς λεπτῡνᾰ́μενος λεπτῡνθείς
f λεπτῡ́νᾱσᾰ λεπτῡνᾰμένη λεπτῡνθεῖσᾰ
n λεπτῦνᾰν λεπτῡνᾰ́μενον λεπτῡνθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: λελέπτῠσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative λελέπτῠσμαι λελέπτῠνσαι λελέπτῠνται λελέπτῠνθον λελέπτῠνθον λελεπτῠ́σμεθᾰ λελέπτῠνθε λελεπτῠ́νᾰται
subjunctive λελεπτῠσμένος ὦ λελεπτῠσμένος ᾖς λελεπτῠσμένος ᾖ λελεπτῠσμένω ἦτον λελεπτῠσμένω ἦτον λελεπτῠσμένοι ὦμεν λελεπτῠσμένοι ἦτε λελεπτῠσμένοι ὦσῐ(ν)
optative λελεπτῠσμένος εἴην λελεπτῠσμένος εἴης λελεπτῠσμένος εἴη λελεπτῠσμένω εἴητον/εἶτον λελεπτῠσμένω εἰήτην/εἴτην λελεπτῠσμένοι εἴημεν/εἶμεν λελεπτῠσμένοι εἴητε/εἶτε λελεπτῠσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   λελέπτῠνσο λελεπτῠ́νθω λελέπτῠνθον λελεπτῠ́νθων   λελέπτῠνθε λελεπτῠ́νθων
middle/passive
infinitive λελεπτῠ́νθαι
participle m λελεπτῠσμένος
f λελεπτῠσμένη
n λελεπτῠσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]
  1. ^ Lucien van Beek (2022 October 22) Reflexes of *r̥ and *l̥ in ‘Caland’ Formations‎[1], Brill, →ISBN, pages 142–188
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=λεπτύνω&oldid=83005132"