λαλάζω

Ancient Greek

Etymology

From λᾰλέω (lăléō) +‎ -άζω (-ázō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /la.láz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /laˈla.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /laˈla.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /laˈla.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /laˈla.zo/

Verb

λαλάζω • (lalázō)

to babble, prattle
Synonym: λαλαγέω (lalagéō)

Conjugation

Present: λαλάζω, λαλάζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λαλάζω	λαλάζεις	λαλάζει	λαλάζετον	λαλάζετον	λαλάζομεν	λαλάζετε	λαλάζουσῐ(ν)
	subjunctive	λαλάζω	λαλάζῃς	λαλάζῃ	λαλάζητον	λαλάζητον	λαλάζωμεν	λαλάζητε	λαλάζωσῐ(ν)
	optative	λαλάζοιμῐ	λαλάζοις	λαλάζοι	λαλάζοιτον	λαλαζοίτην	λαλάζοιμεν	λαλάζοιτε	λαλάζοιεν
	imperative		λάλαζε	λαλαζέτω	λαλάζετον	λαλαζέτων		λαλάζετε	λαλαζόντων
middle/ passive	indicative	λαλάζομαι	λαλάζῃ, λαλάζει	λαλάζεται	λαλάζεσθον	λαλάζεσθον	λαλαζόμεθᾰ	λαλάζεσθε	λαλάζονται
	subjunctive	λαλάζωμαι	λαλάζῃ	λαλάζηται	λαλάζησθον	λαλάζησθον	λαλαζώμεθᾰ	λαλάζησθε	λαλάζωνται
	optative	λαλαζοίμην	λαλάζοιο	λαλάζοιτο	λαλάζοισθον	λαλαζοίσθην	λαλαζοίμεθᾰ	λαλάζοισθε	λαλάζοιντο
	imperative		λαλάζου	λαλαζέσθω	λαλάζεσθον	λαλαζέσθων		λαλάζεσθε	λαλαζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		λαλάζειν				λαλάζεσθαι
participle	m	λαλάζων				λαλαζόμενος
	f	λαλάζουσᾰ				λαλαζομένη
	n	λαλᾶζον				λαλαζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐλάλαζον, ἐλαλαζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλάλαζον	ἐλάλαζες	ἐλάλαζε(ν)	ἐλαλάζετον	ἐλαλαζέτην	ἐλαλάζομεν	ἐλαλάζετε	ἐλάλαζον
middle/ passive	indicative	ἐλαλαζόμην	ἐλαλάζου	ἐλαλάζετο	ἐλαλάζεσθον	ἐλαλαζέσθην	ἐλαλαζόμεθᾰ	ἐλαλάζεσθε	ἐλαλάζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: λαλάσω, λαλάσομαι, λαλασθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λαλάσω	λαλάσεις	λαλάσει	λαλάσετον	λαλάσετον	λαλάσομεν	λαλάσετε	λαλάσουσῐ(ν)
active	optative	λαλάσοιμῐ	λαλάσοις	λαλάσοι	λαλάσοιτον	λαλασοίτην	λαλάσοιμεν	λαλάσοιτε	λαλάσοιεν
middle	indicative	λαλάσομαι	λαλάσῃ, λαλάσει	λαλάσεται	λαλάσεσθον	λαλάσεσθον	λαλασόμεθᾰ	λαλάσεσθε	λαλάσονται
middle	optative	λαλασοίμην	λαλάσοιο	λαλάσοιτο	λαλάσοισθον	λαλασοίσθην	λαλασοίμεθᾰ	λαλάσοισθε	λαλάσοιντο
passive	indicative	λαλασθήσομαι	λαλασθήσῃ	λαλασθήσεται	λαλασθήσεσθον	λαλασθήσεσθον	λαλασθησόμεθᾰ	λαλασθήσεσθε	λαλασθήσονται
passive	optative	λαλασθησοίμην	λαλασθήσοιο	λαλασθήσοιτο	λαλασθήσοισθον	λαλασθησοίσθην	λαλασθησοίμεθᾰ	λαλασθήσοισθε	λαλασθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		λαλάσειν			λαλάσεσθαι		λαλασθήσεσθαι
participle	m	λαλάσων			λαλασόμενος		λαλασθησόμενος
	f	λαλάσουσᾰ			λαλασομένη		λαλασθησομένη
	n	λαλᾶσον			λαλασόμενον		λαλασθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐλάλασᾰ, ἐλαλασᾰ́μην, ἐλαλάσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλάλασᾰ	ἐλάλασᾰς	ἐλάλασε(ν)	ἐλαλάσᾰτον	ἐλαλασᾰ́την	ἐλαλάσᾰμεν	ἐλαλάσᾰτε	ἐλάλασᾰν
	subjunctive	λαλάσω	λαλάσῃς	λαλάσῃ	λαλάσητον	λαλάσητον	λαλάσωμεν	λαλάσητε	λαλάσωσῐ(ν)
	optative	λαλάσαιμῐ	λαλάσειᾰς, λαλάσαις	λαλάσειε(ν), λαλάσαι	λαλάσαιτον	λαλασαίτην	λαλάσαιμεν	λαλάσαιτε	λαλάσειᾰν, λαλάσαιεν
	imperative		λάλασον	λαλασᾰ́τω	λαλάσᾰτον	λαλασᾰ́των		λαλάσᾰτε	λαλασᾰ́ντων
middle	indicative	ἐλαλασᾰ́μην	ἐλαλάσω	ἐλαλάσᾰτο	ἐλαλάσᾰσθον	ἐλαλασᾰ́σθην	ἐλαλασᾰ́μεθᾰ	ἐλαλάσᾰσθε	ἐλαλάσᾰντο
	subjunctive	λαλάσωμαι	λαλάσῃ	λαλάσηται	λαλάσησθον	λαλάσησθον	λαλασώμεθᾰ	λαλάσησθε	λαλάσωνται
	optative	λαλασαίμην	λαλάσαιο	λαλάσαιτο	λαλάσαισθον	λαλασαίσθην	λαλασαίμεθᾰ	λαλάσαισθε	λαλάσαιντο
	imperative		λάλασαι	λαλασᾰ́σθω	λαλάσᾰσθον	λαλασᾰ́σθων		λαλάσᾰσθε	λαλασᾰ́σθων
passive	indicative	ἐλαλάσθην	ἐλαλάσθης	ἐλαλάσθη	ἐλαλάσθητον	ἐλαλασθήτην	ἐλαλάσθημεν	ἐλαλάσθητε	ἐλαλάσθησᾰν
	subjunctive	λαλασθῶ	λαλασθῇς	λαλασθῇ	λαλασθῆτον	λαλασθῆτον	λαλασθῶμεν	λαλασθῆτε	λαλασθῶσῐ(ν)
	optative	λαλασθείην	λαλασθείης	λαλασθείη	λαλασθεῖτον, λαλασθείητον	λαλασθείτην, λαλασθειήτην	λαλασθεῖμεν, λαλασθείημεν	λαλασθεῖτε, λαλασθείητε	λαλασθεῖεν, λαλασθείησᾰν
	imperative		λαλάσθητῐ	λαλασθήτω	λαλάσθητον	λαλασθήτων		λαλάσθητε	λαλασθέντων
		active			middle		passive
infinitive		λαλᾶσαι			λαλάσᾰσθαι		λαλασθῆναι
participle	m	λαλάσᾱς			λαλασᾰ́μενος		λαλασθείς
	f	λαλάσᾱσᾰ			λαλασᾰμένη		λαλασθεῖσᾰ
	n	λαλᾶσᾰν			λαλασᾰ́μενον		λαλασθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

λᾰλᾰγέω (lălăgéō)
λᾰλᾰ́γημᾰ (lălắgēmă)
λᾰλᾰγητής (lălăgētḗs)

References

“λαλάζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
λαλάζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Pape, Wilhelm, Benseler, Gustav Eduard (1884) Wörterbuch der griechischen Eigennamen (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN
λαλάζω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011