λαλαγέω

Ancient Greek

Etymology

From λαλαγή (lalagḗ) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /la.la.ɡé.ɔː/ → /la.laˈʝe.o/ → /la.laˈʝe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /la.la.ɡé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /la.laˈɡe.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /la.laˈʝe.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /la.laˈʝe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /la.laˈʝe.o/

Verb

λαλαγέω • (lalagéō)

1. to babble, prattle

   Synonym: λαλάζω (lalázō)

2. (of birds and grasshoppers) to chirp, chirrup

Conjugation

   Present: λαλαγέω, λαλαγέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λαλαγέω	λαλαγέεις	λαλαγέει	λαλαγέετον	λαλαγέετον	λαλαγέομεν	λαλαγέετε	λαλαγέουσῐ(ν)
	subjunctive	λαλαγέω	λαλαγέῃς	λαλαγέῃ	λαλαγέητον	λαλαγέητον	λαλαγέωμεν	λαλαγέητε	λαλαγέωσῐ(ν)
	optative	λαλαγέοιμῐ	λαλαγέοις	λαλαγέοι	λαλαγέοιτον	λαλαγεοίτην	λαλαγέοιμεν	λαλαγέοιτε	λαλαγέοιεν
	imperative		λαλάγεε	λαλαγεέτω	λαλαγέετον	λαλαγεέτων		λαλαγέετε	λαλαγεόντων
middle/ passive	indicative	λαλαγέομαι	λαλαγέῃ, λαλαγέει	λαλαγέεται	λαλαγέεσθον	λαλαγέεσθον	λαλαγεόμεθᾰ	λαλαγέεσθε	λαλαγέονται
	subjunctive	λαλαγέωμαι	λαλαγέῃ	λαλαγέηται	λαλαγέησθον	λαλαγέησθον	λαλαγεώμεθᾰ	λαλαγέησθε	λαλαγέωνται
	optative	λαλαγεοίμην	λαλαγέοιο	λαλαγέοιτο	λαλαγέοισθον	λαλαγεοίσθην	λαλαγεοίμεθᾰ	λαλαγέοισθε	λαλαγέοιντο
	imperative		λαλαγέου	λαλαγεέσθω	λαλαγέεσθον	λαλαγεέσθων		λαλαγέεσθε	λαλαγεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		λαλαγέειν				λαλαγέεσθαι
participle	m	λαλαγέων				λαλαγεόμενος
	f	λαλαγέουσᾰ				λαλαγεομένη
	n	λαλαγέον				λαλαγεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: λαλαγῶ, λαλαγοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λαλαγῶ	λαλαγεῖς	λαλαγεῖ	λαλαγεῖτον	λαλαγεῖτον	λαλαγοῦμεν	λαλαγεῖτε	λαλαγοῦσῐ(ν)
	subjunctive	λαλαγῶ	λαλαγῇς	λαλαγῇ	λαλαγῆτον	λαλαγῆτον	λαλαγῶμεν	λαλαγῆτε	λαλαγῶσῐ(ν)
	optative	λαλαγοίην, λαλαγοῖμῐ	λαλαγοίης, λαλαγοῖς	λαλαγοίη, λαλαγοῖ	λαλαγοῖτον, λαλαγοίητον	λαλαγοίτην, λαλαγοιήτην	λαλαγοῖμεν, λαλαγοίημεν	λαλαγοῖτε, λαλαγοίητε	λαλαγοῖεν, λαλαγοίησᾰν
	imperative		λαλάγει	λαλαγείτω	λαλαγεῖτον	λαλαγείτων		λαλαγεῖτε	λαλαγούντων
middle/ passive	indicative	λαλαγοῦμαι	λαλαγεῖ, λαλαγῇ	λαλαγεῖται	λαλαγεῖσθον	λαλαγεῖσθον	λαλαγούμεθᾰ	λαλαγεῖσθε	λαλαγοῦνται
	subjunctive	λαλαγῶμαι	λαλαγῇ	λαλαγῆται	λαλαγῆσθον	λαλαγῆσθον	λαλαγώμεθᾰ	λαλαγῆσθε	λαλαγῶνται
	optative	λαλαγοίμην	λαλαγοῖο	λαλαγοῖτο	λαλαγοῖσθον	λαλαγοίσθην	λαλαγοίμεθᾰ	λαλαγοῖσθε	λαλαγοῖντο
	imperative		λαλαγοῦ	λαλαγείσθω	λαλαγεῖσθον	λαλαγείσθων		λαλαγεῖσθε	λαλαγείσθων
		active				middle/passive
infinitive		λαλαγεῖν				λαλαγεῖσθαι
participle	m	λαλαγῶν				λαλαγούμενος
	f	λαλαγοῦσᾰ				λαλαγουμένη
	n	λαλαγοῦν				λαλαγούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐλαλάγεον, ἐλαλαγεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλαλάγεον	ἐλαλάγεες	ἐλαλάγεε(ν)	ἐλαλαγέετον	ἐλαλαγεέτην	ἐλαλαγέομεν	ἐλαλαγέετε	ἐλαλάγεον
middle/ passive	indicative	ἐλαλαγεόμην	ἐλαλαγέου	ἐλαλαγέετο	ἐλαλαγέεσθον	ἐλαλαγεέσθην	ἐλαλαγεόμεθᾰ	ἐλαλαγέεσθε	ἐλαλαγέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐλαλάγουν, ἐλαλαγούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλαλάγουν	ἐλαλάγεις	ἐλαλάγει	ἐλαλαγεῖτον	ἐλαλαγείτην	ἐλαλαγοῦμεν	ἐλαλαγεῖτε	ἐλαλάγουν
middle/ passive	indicative	ἐλαλαγούμην	ἐλαλαγοῦ	ἐλαλαγεῖτο	ἐλαλαγεῖσθον	ἐλαλαγείσθην	ἐλαλαγούμεθᾰ	ἐλαλαγεῖσθε	ἐλαλαγοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: λαλαγήσω, λαλαγήσομαι, λαλαγηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λαλαγήσω	λαλαγήσεις	λαλαγήσει	λαλαγήσετον	λαλαγήσετον	λαλαγήσομεν	λαλαγήσετε	λαλαγήσουσῐ(ν)
	optative	λαλαγήσοιμῐ	λαλαγήσοις	λαλαγήσοι	λαλαγήσοιτον	λαλαγησοίτην	λαλαγήσοιμεν	λαλαγήσοιτε	λαλαγήσοιεν
middle	indicative	λαλαγήσομαι	λαλαγήσῃ, λαλαγήσει	λαλαγήσεται	λαλαγήσεσθον	λαλαγήσεσθον	λαλαγησόμεθᾰ	λαλαγήσεσθε	λαλαγήσονται
	optative	λαλαγησοίμην	λαλαγήσοιο	λαλαγήσοιτο	λαλαγήσοισθον	λαλαγησοίσθην	λαλαγησοίμεθᾰ	λαλαγήσοισθε	λαλαγήσοιντο
passive	indicative	λαλαγηθήσομαι	λαλαγηθήσῃ	λαλαγηθήσεται	λαλαγηθήσεσθον	λαλαγηθήσεσθον	λαλαγηθησόμεθᾰ	λαλαγηθήσεσθε	λαλαγηθήσονται
	optative	λαλαγηθησοίμην	λαλαγηθήσοιο	λαλαγηθήσοιτο	λαλαγηθήσοισθον	λαλαγηθησοίσθην	λαλαγηθησοίμεθᾰ	λαλαγηθήσοισθε	λαλαγηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		λαλαγήσειν			λαλαγήσεσθαι		λαλαγηθήσεσθαι
participle	m	λαλαγήσων			λαλαγησόμενος		λαλαγηθησόμενος
	f	λαλαγήσουσᾰ			λαλαγησομένη		λαλαγηθησομένη
	n	λαλαγῆσον			λαλαγησόμενον		λαλαγηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐλαλάγησᾰ, ἐλαλαγησᾰ́μην, ἐλαλαγήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλαλάγησᾰ	ἐλαλάγησᾰς	ἐλαλάγησε(ν)	ἐλαλαγήσᾰτον	ἐλαλαγησᾰ́την	ἐλαλαγήσᾰμεν	ἐλαλαγήσᾰτε	ἐλαλάγησᾰν
	subjunctive	λαλαγήθω	λαλαγήθῃς	λαλαγήθῃ	λαλαγήθητον	λαλαγήθητον	λαλαγήθωμεν	λαλαγήθητε	λαλαγήθωσῐ(ν)
	optative	λαλαγήθαιμῐ	λαλαγήθειᾰς, λαλαγήθαις	λαλαγήθειε(ν), λαλαγήθαι	λαλαγήθαιτον	λαλαγηθαίτην	λαλαγήθαιμεν	λαλαγήθαιτε	λαλαγήθειᾰν, λαλαγήθαιεν
	imperative		λαλάγηθον	λαλαγηθᾰ́τω	λαλαγήθᾰτον	λαλαγηθᾰ́των		λαλαγήθᾰτε	λαλαγηθᾰ́ντων
middle	indicative	ἐλαλαγησᾰ́μην	ἐλαλαγήσω	ἐλαλαγήσᾰτο	ἐλαλαγήσᾰσθον	ἐλαλαγησᾰ́σθην	ἐλαλαγησᾰ́μεθᾰ	ἐλαλαγήσᾰσθε	ἐλαλαγήσᾰντο
	subjunctive	λαλαγήθωμαι	λαλαγήθῃ	λαλαγήθηται	λαλαγήθησθον	λαλαγήθησθον	λαλαγηθώμεθᾰ	λαλαγήθησθε	λαλαγήθωνται
	optative	λαλαγηθαίμην	λαλαγήθαιο	λαλαγήθαιτο	λαλαγήθαισθον	λαλαγηθαίσθην	λαλαγηθαίμεθᾰ	λαλαγήθαισθε	λαλαγήθαιντο
	imperative		λαλάγηθαι	λαλαγηθᾰ́σθω	λαλαγήθᾰσθον	λαλαγηθᾰ́σθων		λαλαγήθᾰσθε	λαλαγηθᾰ́σθων
passive	indicative	ἐλαλαγήθην	ἐλαλαγήθης	ἐλαλαγήθη	ἐλαλαγήθητον	ἐλαλαγηθήτην	ἐλαλαγήθημεν	ἐλαλαγήθητε	ἐλαλαγήθησᾰν
	subjunctive	λαλαγηθῶ	λαλαγηθῇς	λαλαγηθῇ	λαλαγηθῆτον	λαλαγηθῆτον	λαλαγηθῶμεν	λαλαγηθῆτε	λαλαγηθῶσῐ(ν)
	optative	λαλαγηθείην	λαλαγηθείης	λαλαγηθείη	λαλαγηθεῖτον, λαλαγηθείητον	λαλαγηθείτην, λαλαγηθειήτην	λαλαγηθεῖμεν, λαλαγηθείημεν	λαλαγηθεῖτε, λαλαγηθείητε	λαλαγηθεῖεν, λαλαγηθείησᾰν
	imperative		λαλαγήθητῐ	λαλαγηθήτω	λαλαγήθητον	λαλαγηθήτων		λαλαγήθητε	λαλαγηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		λαλαγῆθαι			λαλαγήθᾰσθαι		λαλαγηθῆναι
participle	m	λαλαγήθᾱς			λαλαγηθᾰ́μενος		λαλαγηθείς
	f	λαλαγήθᾱσᾰ			λαλαγηθᾰμένη		λαλαγηθεῖσᾰ
	n	λαλαγῆθᾰν			λαλαγηθᾰ́μενον		λαλαγηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• λᾰλᾰ́γημᾰ (lălắgēmă)
• λᾰλᾰγητής (lălăgētḗs)

References

• “λαλαγέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “λαλαγέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• λαλαγέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “λαλαγέω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Pape, Wilhelm, Benseler, Gustav Eduard (1884) Wörterbuch der griechischen Eigennamen (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn
• λαλαγέω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011