κωλ- (kol-) + -άρα (-ára)
κωλάρα • (kolára) f (plural κωλάρες)
- (vulgar, colloquial) Augmentative of κώλος (kólos)
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
κωλάρα (kolára)
|
κωλάρες (koláres)
|
| genitive
|
κωλάρας (koláras)
|
-
|
| accusative
|
κωλάρα (kolára)
|
κωλάρες (koláres)
|
| vocative
|
κωλάρα (kolára)
|
κωλάρες (koláres)
|
