Jump to content

κυκλοτερής

From Wiktionary, the free dictionary

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of κύκλος (kúklos, circle) +‎ τείρω (teírō) +‎ -ής (-ḗs).

Pronunciation

[edit]
 

Adjective

[edit]

κῠκλοτερής (kukloterḗsm or f (neuter κῠκλοτερές); third declension

  1. made round by turning; round, circular
    Synonyms: κυκλικός (kuklikós), στρογγύλος (strongúlos)

Inflection

[edit]

Further reading

[edit]