κυκλικός

Ancient Greek

Etymology

From κύκλος (kúklos) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ky.kli.kós/ → /cy.kliˈkos/ → /ci.kliˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ky.kli.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ky.kliˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /cy.kliˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cy.kliˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ci.kliˈkos/

Adjective

κυκλῐκός • (kuklĭkós) m (feminine κυκλῐκή, neuter κυκλῐκόν); first/second declension

1. circular

Declension

First and second declension of κῠκλῐκός; κῠκλῐκή; κῠκλῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κῠκλῐκός kŭklĭkós	κῠκλῐκή kŭklĭkḗ	κῠκλῐκόν kŭklĭkón		κῠκλῐκώ kŭklĭkṓ	κῠκλῐκᾱ́ kŭklĭkā́	κῠκλῐκώ kŭklĭkṓ		κῠκλῐκοί kŭklĭkoí	κῠκλῐκαί kŭklĭkaí	κῠκλῐκᾰ́ kŭklĭkắ
Genitive		κῠκλῐκοῦ kŭklĭkoû	κῠκλῐκῆς kŭklĭkês	κῠκλῐκοῦ kŭklĭkoû		κῠκλῐκοῖν kŭklĭkoîn	κῠκλῐκαῖν kŭklĭkaîn	κῠκλῐκοῖν kŭklĭkoîn		κῠκλῐκῶν kŭklĭkôn	κῠκλῐκῶν kŭklĭkôn	κῠκλῐκῶν kŭklĭkôn
Dative		κῠκλῐκῷ kŭklĭkôi	κῠκλῐκῇ kŭklĭkêi	κῠκλῐκῷ kŭklĭkôi		κῠκλῐκοῖν kŭklĭkoîn	κῠκλῐκαῖν kŭklĭkaîn	κῠκλῐκοῖν kŭklĭkoîn		κῠκλῐκοῖς kŭklĭkoîs	κῠκλῐκαῖς kŭklĭkaîs	κῠκλῐκοῖς kŭklĭkoîs
Accusative		κῠκλῐκόν kŭklĭkón	κῠκλῐκήν kŭklĭkḗn	κῠκλῐκόν kŭklĭkón		κῠκλῐκώ kŭklĭkṓ	κῠκλῐκᾱ́ kŭklĭkā́	κῠκλῐκώ kŭklĭkṓ		κῠκλῐκούς kŭklĭkoús	κῠκλῐκᾱ́ς kŭklĭkā́s	κῠκλῐκᾰ́ kŭklĭkắ
Vocative		κῠκλῐκέ kŭklĭké	κῠκλῐκή kŭklĭkḗ	κῠκλῐκόν kŭklĭkón		κῠκλῐκώ kŭklĭkṓ	κῠκλῐκᾱ́ kŭklĭkā́	κῠκλῐκώ kŭklĭkṓ		κῠκλῐκοί kŭklĭkoí	κῠκλῐκαί kŭklĭkaí	κῠκλῐκᾰ́ kŭklĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κῠκλῐκῶς kŭklĭkôs				κῠκλῐκώτερος kŭklĭkṓteros				κῠκλῐκώτᾰτος kŭklĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Latin: cyclicus (see there for further descendants)

Further reading

• κυκλικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “κυκλικός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “κυκλικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

From Ancient Greek κυκλικός (kuklikós). By surface analysis, κύκλος (kýklos) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ci.kliˈkos/

• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ci.kliˈkos/

Adjective

κυκλικός • (kyklikós) m (feminine κυκλική, neuter κυκλικό)

1. circular, round

   Synonym: στρογγύλος (strongýlos)

2. cyclical, cyclic

Declension

Declension of κυκλικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	κυκλικός (kyklikós)	κυκλική (kyklikí)	κυκλικό (kyklikó)		κυκλικοί (kyklikoí)	κυκλικές (kyklikés)	κυκλικά (kykliká)
genitive	κυκλικού (kyklikoú)	κυκλικής (kyklikís)	κυκλικού (kyklikoú)		κυκλικών (kyklikón)	κυκλικών (kyklikón)	κυκλικών (kyklikón)
accusative	κυκλικό (kyklikó)	κυκλική (kyklikí)	κυκλικό (kyklikó)		κυκλικούς (kyklikoús)	κυκλικές (kyklikés)	κυκλικά (kykliká)
vocative	κυκλικέ (kykliké)	κυκλική (kyklikí)	κυκλικό (kyklikó)		κυκλικοί (kyklikoí)	κυκλικές (kyklikés)	κυκλικά (kykliká)