κουσούρι

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish قصور (kusur), from Arabic قُصُور (quṣūr).

Pronunciation

• IPA^(key): /kuˈsuɾi/
• Hyphenation: κου‧σού‧ρι

Noun

κουσούρι • (kousoúri) n

1. shortcoming (usually for a person)

Declension

	singular	plural
nominative	κουσούρι (kousoúri)	κουσούρια (kousoúria)
genitive	κουσουριού (kousourioú)	κουσουριών (kousourión)
accusative	κουσούρι (kousoúri)	κουσούρια (kousoúria)
vocative	κουσούρι (kousoúri)	κουσούρια (kousoúria)

Synonyms

• ελάττωμα n (eláttoma)