κομοδίνο
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Italian comodino, from French commode, from Latin commodus (“convenient, comfortable”).[1][2]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]κομοδίνο • (komodíno) n (plural κομοδίνα)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κομοδίνο (komodíno) | κομοδίνα (komodína) |
| genitive | κομοδίνου (komodínou) | κομοδίνων (komodínon) |
| accusative | κομοδίνο (komodíno) | κομοδίνα (komodína) |
| vocative | κομοδίνο (komodíno) | κομοδίνα (komodína) |
Related terms
[edit]- κομό n (komó)
References
[edit]- ^ κομοδίνο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- ^ κομοδίνο - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre