κομίζω

Ancient Greek

Etymology

From κομέω (koméō) +‎ -ίζω (-ízō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ko.míz.dɔː/ → /koˈmi.zo/ → /koˈmi.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ko.míz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /koˈmi.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /koˈmi.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /koˈmi.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /koˈmi.zo/

Verb

κομίζω • (komízō)

1. to take care of
2. to carry, bring

Inflection

   Present: κομῐ́ζω, κομῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κομῐ́ζω	κομῐ́ζεις	κομῐ́ζει	κομῐ́ζετον	κομῐ́ζετον	κομῐ́ζομεν	κομῐ́ζετε	κομῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	κομῐ́ζω	κομῐ́ζῃς	κομῐ́ζῃ	κομῐ́ζητον	κομῐ́ζητον	κομῐ́ζωμεν	κομῐ́ζητε	κομῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	κομῐ́ζοιμῐ	κομῐ́ζοις	κομῐ́ζοι	κομῐ́ζοιτον	κομῐζοίτην	κομῐ́ζοιμεν	κομῐ́ζοιτε	κομῐ́ζοιεν
	imperative		κόμῐζε	κομῐζέτω	κομῐ́ζετον	κομῐζέτων		κομῐ́ζετε	κομῐζόντων
middle/ passive	indicative	κομῐ́ζομαι	κομῐ́ζῃ, κομῐ́ζει	κομῐ́ζεται	κομῐ́ζεσθον	κομῐ́ζεσθον	κομῐζόμεθᾰ	κομῐ́ζεσθε	κομῐ́ζονται
	subjunctive	κομῐ́ζωμαι	κομῐ́ζῃ	κομῐ́ζηται	κομῐ́ζησθον	κομῐ́ζησθον	κομῐζώμεθᾰ	κομῐ́ζησθε	κομῐ́ζωνται
	optative	κομῐζοίμην	κομῐ́ζοιο	κομῐ́ζοιτο	κομῐ́ζοισθον	κομῐζοίσθην	κομῐζοίμεθᾰ	κομῐ́ζοισθε	κομῐ́ζοιντο
	imperative		κομῐ́ζου	κομῐζέσθω	κομῐ́ζεσθον	κομῐζέσθων		κομῐ́ζεσθε	κομῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κομῐ́ζειν				κομῐ́ζεσθαι
participle	m	κομῐ́ζων				κομῐζόμενος
	f	κομῐ́ζουσᾰ				κομῐζομένη
	n	κομῐ́ζον				κομῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐκόμῐζον, ἐκομῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκόμῐζον	ἐκόμῐζες	ἐκόμῐζε(ν)	ἐκομῐ́ζετον	ἐκομῐζέτην	ἐκομῐ́ζομεν	ἐκομῐ́ζετε	ἐκόμῐζον
middle/ passive	indicative	ἐκομῐζόμην	ἐκομῐ́ζου	ἐκομῐ́ζετο	ἐκομῐ́ζεσθον	ἐκομῐζέσθην	ἐκομῐζόμεθᾰ	ἐκομῐ́ζεσθε	ἐκομῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κομῐέω, κομῐέομαι, κομῐσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κομῐέω	κομῐέεις	κομῐέει	κομῐέετον	κομῐέετον	κομῐέομεν	κομῐέετε	κομῐέουσῐ(ν)
	optative	κομῐέοιμῐ	κομῐέοις	κομῐέοι	κομῐέοιτον	κομῐεοίτην	κομῐέοιμεν	κομῐέοιτε	κομῐέοιεν
middle	indicative	κομῐέομαι	κομῐέῃ, κομῐέει	κομῐέεται	κομῐέεσθον	κομῐέεσθον	κομῐεόμεθᾰ	κομῐέεσθε	κομῐέονται
	optative	κομῐεοίμην	κομῐέοιο	κομῐέοιτο	κομῐέοισθον	κομῐεοίσθην	κομῐεοίμεθᾰ	κομῐέοισθε	κομῐέοιντο
passive	indicative	κομῐσθήσομαι	κομῐσθήσῃ	κομῐσθήσεται	κομῐσθήσεσθον	κομῐσθήσεσθον	κομῐσθησόμεθᾰ	κομῐσθήσεσθε	κομῐσθήσονται
	optative	κομῐσθησοίμην	κομῐσθήσοιο	κομῐσθήσοιτο	κομῐσθήσοισθον	κομῐσθησοίσθην	κομῐσθησοίμεθᾰ	κομῐσθήσοισθε	κομῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κομῐέειν			κομῐέεσθαι		κομῐσθήσεσθαι
participle	m	κομῐέων			κομῐεόμενος		κομῐσθησόμενος
	f	κομῐέουσᾰ			κομῐεομένη		κομῐσθησομένη
	n	κομῐέον			κομῐεόμενον		κομῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κομῐῶ, κομῐοῦμαι, κομῐσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κομῐῶ	κομῐεῖς	κομῐεῖ	κομῐεῖτον	κομῐεῖτον	κομῐοῦμεν	κομῐεῖτε	κομῐοῦσῐ(ν)
	optative	κομῐοίην, κομῐοῖμῐ	κομῐοίης, κομῐοῖς	κομῐοίη, κομῐοῖ	κομῐοῖτον, κομῐοίητον	κομῐοίτην, κομῐοιήτην	κομῐοῖμεν, κομῐοίημεν	κομῐοῖτε, κομῐοίητε	κομῐοῖεν, κομῐοίησᾰν
middle	indicative	κομῐοῦμαι	κομῐῇ	κομῐεῖται	κομῐεῖσθον	κομῐεῖσθον	κομῐούμεθᾰ	κομῐεῖσθε	κομῐοῦνται
	optative	κομῐοίμην	κομῐοῖο	κομῐοῖτο	κομῐοῖσθον	κομῐοίσθην	κομῐοίμεθᾰ	κομῐοῖσθε	κομῐοῖντο
passive	indicative	κομῐσθήσομαι	κομῐσθήσῃ	κομῐσθήσεται	κομῐσθήσεσθον	κομῐσθήσεσθον	κομῐσθησόμεθᾰ	κομῐσθήσεσθε	κομῐσθήσονται
	optative	κομῐσθησοίμην	κομῐσθήσοιο	κομῐσθήσοιτο	κομῐσθήσοισθον	κομῐσθησοίσθην	κομῐσθησοίμεθᾰ	κομῐσθήσοισθε	κομῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κομῐεῖν			κομῐεῖσθαι		κομῐσθήσεσθαι
participle	m	κομῐῶν			κομῐούμενος		κομῐσθησόμενος
	f	κομῐοῦσᾰ			κομῐουμένη		κομῐσθησομένη
	n	κομῐοῦν			κομῐούμενον		κομῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐκόμῐσᾰ, ἐκομῐσᾰ́μην, ἐκομῐ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκόμῐσᾰ	ἐκόμῐσᾰς	ἐκόμῐσε(ν)	ἐκομῐ́σᾰτον	ἐκομῐσᾰ́την	ἐκομῐ́σᾰμεν	ἐκομῐ́σᾰτε	ἐκόμῐσᾰν
	subjunctive	κομῐ́σω	κομῐ́σῃς	κομῐ́σῃ	κομῐ́σητον	κομῐ́σητον	κομῐ́σωμεν	κομῐ́σητε	κομῐ́σωσῐ(ν)
	optative	κομῐ́σαιμῐ	κομῐ́σειᾰς, κομῐ́σαις	κομῐ́σειε(ν), κομῐ́σαι	κομῐ́σαιτον	κομῐσαίτην	κομῐ́σαιμεν	κομῐ́σαιτε	κομῐ́σειᾰν, κομῐ́σαιεν
	imperative		κόμῐσον	κομῐσᾰ́τω	κομῐ́σᾰτον	κομῐσᾰ́των		κομῐ́σᾰτε	κομῐσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκομῐσᾰ́μην	ἐκομῐ́σω	ἐκομῐ́σᾰτο	ἐκομῐ́σᾰσθον	ἐκομῐσᾰ́σθην	ἐκομῐσᾰ́μεθᾰ	ἐκομῐ́σᾰσθε	ἐκομῐ́σᾰντο
	subjunctive	κομῐ́σωμαι	κομῐ́σῃ	κομῐ́σηται	κομῐ́σησθον	κομῐ́σησθον	κομῐσώμεθᾰ	κομῐ́σησθε	κομῐ́σωνται
	optative	κομῐσαίμην	κομῐ́σαιο	κομῐ́σαιτο	κομῐ́σαισθον	κομῐσαίσθην	κομῐσαίμεθᾰ	κομῐ́σαισθε	κομῐ́σαιντο
	imperative		κόμῐσαι	κομῐσᾰ́σθω	κομῐ́σᾰσθον	κομῐσᾰ́σθων		κομῐ́σᾰσθε	κομῐσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκομῐ́σθην	ἐκομῐ́σθης	ἐκομῐ́σθη	ἐκομῐ́σθητον	ἐκομῐσθήτην	ἐκομῐ́σθημεν	ἐκομῐ́σθητε	ἐκομῐ́σθησᾰν
	subjunctive	κομῐσθῶ	κομῐσθῇς	κομῐσθῇ	κομῐσθῆτον	κομῐσθῆτον	κομῐσθῶμεν	κομῐσθῆτε	κομῐσθῶσῐ(ν)
	optative	κομῐσθείην	κομῐσθείης	κομῐσθείη	κομῐσθεῖτον, κομῐσθείητον	κομῐσθείτην, κομῐσθειήτην	κομῐσθεῖμεν, κομῐσθείημεν	κομῐσθεῖτε, κομῐσθείητε	κομῐσθεῖεν, κομῐσθείησᾰν
	imperative		κομῐ́σθητῐ	κομῐσθήτω	κομῐ́σθητον	κομῐσθήτων		κομῐ́σθητε	κομῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κομῐ́σαι			κομῐ́σᾰσθαι		κομῐσθῆναι
participle	m	κομῐ́σᾱς			κομῐσᾰ́μενος		κομῐσθείς
	f	κομῐ́σᾱσᾰ			κομῐσᾰμένη		κομῐσθεῖσᾰ
	n	κομῐ́σᾰν			κομῐσᾰ́μενον		κομῐσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κεκόμῐκᾰ, κεκόμῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεκόμῐκᾰ	κεκόμῐκᾰς	κεκόμῐκε(ν)	κεκομῐ́κᾰτον	κεκομῐ́κᾰτον	κεκομῐ́κᾰμεν	κεκομῐ́κᾰτε	κεκομῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκομῐ́κω	κεκομῐ́κῃς	κεκομῐ́κῃ	κεκομῐ́κητον	κεκομῐ́κητον	κεκομῐ́κωμεν	κεκομῐ́κητε	κεκομῐ́κωσῐ(ν)
	optative	κεκομῐ́κοιμῐ, κεκομῐκοίην	κεκομῐ́κοις, κεκομῐκοίης	κεκομῐ́κοι, κεκομῐκοίη	κεκομῐ́κοιτον	κεκομῐκοίτην	κεκομῐ́κοιμεν	κεκομῐ́κοιτε	κεκομῐ́κοιεν
	imperative		κεκόμῐκε	κεκομῐκέτω	κεκομῐ́κετον	κεκομῐκέτων		κεκομῐ́κετε	κεκομῐκόντων
middle/ passive	indicative	κεκόμῐσμαι	κεκόμῐσαι	κεκόμῐσται	κεκόμῐσθον	κεκόμῐσθον	κεκομῐ́σμεθᾰ	κεκόμῐσθε	κεκομῐ́δᾰται
	subjunctive	κεκομῐσμένος ὦ	κεκομῐσμένος ᾖς	κεκομῐσμένος ᾖ	κεκομῐσμένω ἦτον	κεκομῐσμένω ἦτον	κεκομῐσμένοι ὦμεν	κεκομῐσμένοι ἦτε	κεκομῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκομῐσμένος εἴην	κεκομῐσμένος εἴης	κεκομῐσμένος εἴη	κεκομῐσμένω εἴητον/εἶτον	κεκομῐσμένω εἰήτην/εἴτην	κεκομῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν	κεκομῐσμένοι εἴητε/εἶτε	κεκομῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κεκόμῐσο	κεκομῐ́σθω	κεκόμῐσθον	κεκομῐ́σθων		κεκόμῐσθε	κεκομῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κεκομῐκέναι				κεκομῐ́σθαι
participle	m	κεκομῐκώς				κεκομῐσμένος
	f	κεκομῐκυῖᾰ				κεκομῐσμένη
	n	κεκομῐκός				κεκομῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐκεκομῐ́κειν, ἐκεκομῐ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεκομῐ́κειν, ἐκεκομῐ́κη	ἐκεκομῐ́κεις, ἐκεκομῐ́κης	ἐκεκομῐ́κει(ν)	ἐκεκομῐ́κετον	ἐκεκομῐκέτην	ἐκεκομῐ́κεμεν	ἐκεκομῐ́κετε	ἐκεκομῐ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐκεκομῐ́σμην	ἐκεκόμῐσο	ἐκεκόμῐστο	ἐκεκόμῐσθον	ἐκεκομῐ́σθην	ἐκεκομῐ́σμεθᾰ	ἐκεκόμῐσθε	ἐκεκομῐ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀνακομίζω (anakomízō)
• ἀντεκκομίζω (antekkomízō)
• ἀντικομίζω (antikomízō)
• ἀποκομίζω (apokomízō)
• διακομίζω (diakomízō)
• εἰσκομίζω (eiskomízō)
• ἐκκομίζω (ekkomízō)
• ἐπανακομίζω (epanakomízō)
• ἐπεισκομίζω (epeiskomízō)
• ἐπικομίζω (epikomízō)
• κατακομίζω (katakomízō)
• μετακομίζω (metakomízō)
• νεκροκομίζω (nekrokomízō)
• παρακομίζω (parakomízō)
• παρεισκομίζω (pareiskomízō)
• περικομίζω (perikomízō)
• προεκκομίζω (proekkomízō)
• προκομίζω (prokomízō)
• προσκομίζω (proskomízō)
• συγκατακομίζω (sunkatakomízō)
• συγκομίζω (sunkomízō)
• συμπαρακομίζω (sumparakomízō)
• συμπερικομίζω (sumperikomízō)
• συνανακομίζω (sunanakomízō)
• συναποκομίζω (sunapokomízō)
• συνδιακομίζω (sundiakomízō)
• συνεκκομίζω (sunekkomízō)
• ὑπεκκομίζω (hupekkomízō)
• ὑπερκομίζω (huperkomízō)
• ὑποκομίζω (hupokomízō)

 

Further reading

• “κομίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κομίζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• κομίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• “κομίζω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G2865 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

From Ancient Greek κομίζω (komízō, “to carry, bring, convey”).

Verb

κομίζω • (komízo) (past κόμισα)

1. to bring, carry

   κομίζω γλαύκα εις Αθήνας ― komízo gláfka eis Athínas ― carry coals to Newcastle (literally, “bring owls to Athens”)

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Derived terms

• κομίζω γλαύκα εις Αθήνας (komízo gláfka eis Athínas, “carry coals to Newcastle”)