κολάρο
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Byzantine Greek κολάρος m (koláros), borrowed from Venetan collaro[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]κολάρο • (koláro) n (plural κολάρα)
Declension
[edit]singular | plural | |
---|---|---|
nominative | κολάρο (koláro) | κολάρα (kolára) |
genitive | κολάρου (kolárou) | κολάρων (koláron) |
accusative | κολάρο (koláro) | κολάρα (kolára) |
vocative | κολάρο (koláro) | κολάρα (kolára) |
References
[edit]- ^ κολάρο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language