Jump to content

κλάμα

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Byzantine Greek κλάμα (kláma), from Ancient Greek κλαῦμα (klaûma).[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkla.ma/
  • Hyphenation: κλά‧μα

Noun

[edit]

κλάμα (kláman (plural κλάματα)

  1. crying, weeping, cry, weep (act of shedding tears)

Declension

[edit]
Declension of κλάμα
singular plural
nominative κλάμα (kláma) κλάματα (klámata)
genitive κλάματος (klámatos) κλαμάτων (klamáton)
accusative κλάμα (kláma) κλάματα (klámata)
vocative κλάμα (kláma) κλάματα (klámata)
[edit]

References

[edit]
  1. ^ κλάμα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language