κατοίκιος

Ancient Greek

Etymology

From κατοικίς (katoikís) +‎ -ιος (-ios)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tǒi̯.ki.os/ → /kaˈty.ci.os/ → /kaˈti.ci.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tǒi̯.ki.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈty.ki.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈty.ci.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈty.ci.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈti.ci.os/

Adjective

κᾰτοίκῐος • (katoíkios) m (feminine κᾰτοικῐ́ᾱ, neuter κᾰτοίκῐον); first/second declension

1. belonging to the household

Inflection

First and second declension of κᾰτοίκῐος; κᾰτοικῐ́ᾱ; κᾰτοίκῐον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κᾰτοίκῐος katoíkios	κᾰτοικῐ́ᾱ katoikíā	κᾰτοίκῐον katoíkion		κᾰτοικῐ́ω katoikíō	κᾰτοικῐ́ᾱ katoikíā	κᾰτοικῐ́ω katoikíō		κᾰτοίκῐοι katoíkioi	κᾰτοίκῐαι katoíkiai	κᾰτοίκῐᾰ katoíkia
Genitive		κᾰτοικῐ́ου katoikíou	κᾰτοικῐ́ᾱς katoikíās	κᾰτοικῐ́ου katoikíou		κᾰτοικῐ́οιν katoikíoin	κᾰτοικῐ́αιν katoikíain	κᾰτοικῐ́οιν katoikíoin		κᾰτοικῐ́ων katoikíōn	κᾰτοικῐ́ων katoikíōn	κᾰτοικῐ́ων katoikíōn
Dative		κᾰτοικῐ́ῳ katoikíōi	κᾰτοικῐ́ᾳ katoikíāi	κᾰτοικῐ́ῳ katoikíōi		κᾰτοικῐ́οιν katoikíoin	κᾰτοικῐ́αιν katoikíain	κᾰτοικῐ́οιν katoikíoin		κᾰτοικῐ́οις katoikíois	κᾰτοικῐ́αις katoikíais	κᾰτοικῐ́οις katoikíois
Accusative		κᾰτοίκῐον katoíkion	κᾰτοικῐ́ᾱν katoikíān	κᾰτοίκῐον katoíkion		κᾰτοικῐ́ω katoikíō	κᾰτοικῐ́ᾱ katoikíā	κᾰτοικῐ́ω katoikíō		κᾰτοικῐ́ους katoikíous	κᾰτοικῐ́ᾱς katoikíās	κᾰτοίκῐᾰ katoíkia
Vocative		κᾰτοίκῐε katoíkie	κᾰτοικῐ́ᾱ katoikíā	κᾰτοίκῐον katoíkion		κᾰτοικῐ́ω katoikíō	κᾰτοικῐ́ᾱ katoikíā	κᾰτοικῐ́ω katoikíō		κᾰτοίκῐοι katoíkioi	κᾰτοίκῐαι katoíkiai	κᾰτοίκῐᾰ katoíkia
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κᾰτοικῐ́ως katoikíōs				κᾰτοικῐώτερος katoikiṓteros				κᾰτοικῐώτᾰτος katoikiṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “κατοίκιος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press